Op Science Battle vertegenwoordigt Hans van der Jagt de VU. Hij krijgt welgeteld tien minuten om zijn promotieonderzoek aan het publiek te presenteren in de Griffioen. Daarna wordt hij beoordeeld door een applausmeter, een onafhankelijk jurylid en een jury samengesteld uit het publiek. Van der Jagt moet het opnemen tegen drie kandidaten van drie andere universiteiten: een geheugen-, planten-, en computeronderzoeker. Tijdens de trial in Rotterdam kreeg hij slechts twee minuten om tot de kern van zijn onderzoek te komen. Hoe doe je dat? “Niet alles willen vertellen en zo min mogelijk vaktermen gebruiken. Maar dat mag niet ten koste gaan van de inhoud.” Een goede oefening, vond hij.
Niet te moeilijk
Als het in een talkshow op televisie over wetenschap gaat, zie je de presentator verkrampen: het mag niet te moeilijk zijn. Mensen haken af. Van der Jagt: “Maar wij laten zien dat dit niet nodig is. Wij promovendi worden getraind door theatermaker René Broeders en journalist Suzanne Streefland om een begrijpelijk en vooral boeiend verhaal te vertellen.”
Islampolitiek
Van der Jagt schrijft een proefschrift over Alexander Idenburg, een Nederlands staatsman die tussen 1900 en 1925 het Nederlandse koloniale beleid vormgaf. Idenburg probeerde een ontwikkelingspolitiek te voeren ten aanzien van de Nederlandse koloniën. Maar hoe moest hij omgaan met het salafisme, een fundamentalistische stroming binnen de islam? Rond 1900 had Nederland circa 35 miljoen islamitische onderdanen in Oost-Indië, relatief loyaal aan de Nederlandse regering. In Nederland was de angst groot dat ‘radicale elementen’ via migratie en bedevaart uit de Arabische wereld naar de archipel trokken, om daar de bevolking op te hitsen met anti-westerse propaganda.
Moslimhaat?
Een van Idenburgs plannen was om te pleiten voor een immigratiestop voor Arabische moslims naar Nederlands-Indië. Was dit uit moslimhaat? Van der Jagt: “Nee, Idenburg had islamitische adviseurs en goed contact met de islamitische elite. Hij bepleitte dit vooral vanuit bestuurlijk-ideologisch perspectief. Een politieke islam paste niet bij de westerse, christelijke cultuur. Haar komst zou op termijn het Nederlandse gezag in Oost-Indië kunnen ondermijnen. Bovendien paste dit islamisme niet bij de spirituele en mystieke manier van geloven, zoals veel Indische moslims deden. Maar hoe werd er door moslims in Indië en in de Arabische wereld aangekeken tegen Idenburgs plannen? En waarom schrijven in 1916 buitenlandse kranten over Idenburg: History will call him not a great leader, but a good leader? Je hoort het in mijn pitch.”
Beste pitch
Wie van de vier promovendi zal de meest overtuigende pitch houden? Jij kunt meebeslissen met jouw applaus op donderdagavond 25 februari in de Griffioen. Er zijn nog kaarten. Studenten betalen 11 euro en VU-medewerkers 13,50.