We hebben een themanummer gemaakt van de laatste papieren Ad Valvas van dit collegejaar, het zomernummer. Maar het is geen lichte strandlectuur, we wilden de lezers iets te denken meegeven. Het thema: de toxische man.
En dat gaat niet alleen over Andrew Tate of Donald Trump. Toxische mannen maken ook de VU-campus onveilig, lees dit maar. De toxische man is overal. De toxische man is er altijd. En dat gaat niet alleen om seksueel geweld, agressie of afstotelijk gedrag, maar ook over terloopse opmerkingen en allerlei vormen van subtiele uitsluiting, vaak niet eens expres of bewust, maar voortkomend uit duizenden jaren patriarchale indoctrinatie.
Alternatief rolmodel
Ik geloof niet dat er een vrouw bestaat die ’s avonds over straat loopt en er geen rekening mee houdt dat het foute boel kan zijn als ze een man ziet naderen of achter zich hoort lopen. Ik ben me daarvan bewust en steek daarom over als ik een vrouw zie lopen. Als ik achter haar loop, steek ik over en versnel ik mijn pas, totdat ik uit haar zicht ben verdwenen. Ik ken veel andere mannen die dat ook doen. Je wordt je onmiddellijk bewust van de dreiging die er van jou uitgaat.
Want het zijn toch meestal mannen die de straat onveilig maken voor vrouwen. Die het thuis trouwens ook onveilig voor ze maken, en op de werkvloer, overal. De laatste tijd is er veel aandacht voor en dat is goed. Tot voor kort praatte iedereen over de Netflix-serie Adolescence en dat helpt bij de bewustwording van mensen, vooral ook mannen, hoop ik. Want het is voor veel mannen en vrouwen nog steeds vanzelfsprekend dat de man overal waar hij komt domineert en heerst, en jouw ruimte inneemt, zoals Jacintha Ellers schrijft. Ja, er zijn ook goede mannen, zoals Jessica van der Schalk-de Boer terecht signaleert. Gelukkig maar, die kunnen als rolmodel fungeren. Als alternatief rolmodel.
Enge plekken
Dat mannen de omgeving onveilig maken weet iedereen, maar voor bijvoorbeeld de inrichters van onze openbare ruimtes is het niet vanzelfsprekend om daar ook rekening mee te houden. Donkere tunnels, stille pleintjes, paden door verlaten parkjes zijn het gedroomde jachtgebied van enge mannen. Gelukkig neemt de gemeente Amsterdam nu het voortouw om de openbare ruimte vrouwvriendelijker te maken. Collega’s Emma Sprangers en Welmoed Visser schreven er een interessant artikel over, waarin ze ook studenten vroegen wat zij doen om veilig thuis te komen.
Onze freelancemedewerker Veronique Aicha verdiept zich in haar essay in de toxische man. Wat is dat eigenlijk? En zijn het allemaal Tates en Trumps of schuilt de toxische man ook in die sympathieke hoogleraar die er wel een beetje achterhaalde ideeën over mannen en vrouwen bijhaalt? Waar komt überhaupt de aantrekkingskracht van iemand als Andrew Tate vandaan? Wat zien zoveel mannen in hem? En is Leo Tolstoys Anna Karenina wel zo’n romantisch boek als veel mensen denken?
Emma Sprangers schreef verder nog een waarschuwing tegen mannen die nadrukkelijk zeggen niet toxisch te zijn. Ja, daar moet je ook voor oppassen. Hoed je voor de zachte man, die zich als bondgenoot van de vrouw opwerpt.
Welmoed Visser duikt de wetenschap rond de toxische man in met een stuk over testosteron. Is dat de bron van al het toxische kwaad?
Leuke mannen
Naast al dat toxische mannengedoe worden in ons nieuwe nummer nog zat andere onderwerpen aangesneden en worden er, behalve de mannen van Jessica van der Schalk-de Boer, nog andere leuke mannen in het zonnetje gezet: fysiotherapeut Sido Vleer van het Sportcentrum VU en Gregor Halff, de decaan van de nieuwe fusiefaculteit Social Sciences and Humanities. Rector Jeroen Geurts breekt een lans voor de dialogische faculteit.
Daar moet nog wel wat voor gebeuren, voor die dialogische faculteit, want met de actievoerders voor een academische Israëlboycot, die van VU for Palestine, gaat de dialoog niet helemaal lekker. Waarom niet, en wie zijn die VU for Palestiners eigenlijk, wat beweegt ze? Ad Valvas sprak met drie vertegenwoordigers van de groep.
En verder in dit nieuwe nummer natuurlijk de columns, cartoons, illustraties en rubrieken die u gewend bent. Ik vind het een mooi nummer geworden, prachtig vormgegeven door artdirector Rob Bömer en een keur van fotografen en illustratoren waar we heel blij mee en supertrots op zijn.
Veilige zomer
We gaan tijdens de zomer op de website natuurlijk gewoon door, en aan het volgende nummer, dat in augustus aan het begin van de introductieweek verschijnt, wordt ook alweer hard gewerkt.
Iedereen een mooie zomer gewenst en een veilige vooral. Let een beetje op elkaar, en zorg dat de ander het fijn vindt als u er bent.
Bizar dat Advalvas zich laat gebruiken als spreekbuis voor anonieme demonstranten/relschoppers die op deze manier maar dingen mogen en kunnen roepen die voor het publiek niet te verifiëren zijn. Dit maakt des te meer duidelijk dat deze personen geen enkel respect hebben voor de VU als instituut maar ook dat Advalvas een loopje neemt met de journalistieke normen. Wat mij betreft moet de VU dan wel anderen eens flink de bezem door Advalvas halen om zo juist de journalistieke waarden te beschermen. Des te meer omdat dit het zoveelste voorbeeld is. De berichtgeving over de VSP en zijn leider was eerder ook al gebaseerd op juridisch brandhout en dat brandhout wordt nu ook in het blad weer genoemd. Als laatste is Advalvas juist aanjager van de verdere polarisatie op de Campus, iets wat de redactie zich zou moeten aantrekken. Ik hoop dat dit de redactie stof tot nadenken geeft voor de zomer!
Zo ontzettend jammer om te zie hoe ADvalvas is verworden tot een platform die een spreekbuis vormt van radicaal links.
De manier hoe ze rechts en in hun laatste artikel de VSP wegzetten is op z’n zacht gezegd treurig te noemen.
Ik hoop dat er deze zomer over wordt nagedacht, want op deze manier draagt het inderdaad alleen maar bij aan polarisatie en bewijzen ze des te meer het punt van de Vrijmoedige StudentenPartij.
Toe maar, een anonieme oproep om flink de bezem door Ad Valvas te halen door de VU “dan wel anderen” omdat de berichtgeving over VSP niet bevalt. Iemand heeft niet zo’n hoge pet op van vrije pers en kritische journalistiek, zoveel is duidelijk.
Zegt degene die reacties onder het artikel verwijdert en uitzet omdat ze laten zien dat je leugens opschrijft HAHA
Oké, dit gaan we dus niet doen, dit anonieme getroll waarmee de VSP deze site nu al twee weken teistert. De VSP kan reageren in de vorm van een stuk met onderbouwde argumenten, zonder beschamende ad hominems en kinderachtig gejijbak, of ze kan ingaan op mijn herhaaldelijke verzoek om een interview. Als je zo zeker van je zaak bent, zou dat een eitje moeten zijn. Maar graag kappen met dit off-topic gezeur in de reactieruimte.
Misschien een ideetje om net als bij Folia alleen nog maar reacties onder eigen naam en vanaf een vumail toe te laten?
Dat is zeker een idee! Dat ga ik eens in de groep gooien.
Na de zomer graag een themanummer waarin het toxische vrouwen regent
Toxische mannen, bitchy vrouwen, het is de bedrijfscultuur. De enige goede VU medewerker is blijkbaar een dode VU medewerker.