Met zijn grote glimlach, opengesperde ogen en duidelijke articulatie heeft de hoogleraar mathematische fysica wat weg van een karakter uit een tekenfilm voor kleuters. Het Doragevoel wordt versterkt door de cartooneske illustraties die ieder belangrijk woord in de video verbeelden. Anders begrijpt de doelgroep er natuurlijk geen snars van.
Ironisch genoeg is Dijkgraafs pleidooi om alle studenten serieus te nemen. Op dit moment wordt er nog te veel gesproken over hoog- en laagopgeleiden (een tekening van een pijl omhoog en omlaag verschijnt in beeld). Daardoor ervaren veel jongeren druk om voor het ‘hoogst haalbare’ te gaan (tekening van een bergtop). In plaats van een ladder (tekening van een ladder), moeten we naar een vorm waarin alle opleidingen gelijkwaardig zijn (tekening van een wipwap met een koksmuts, bouwhelm en erlenmeyer erop).
Termen als hoog en laag, daar moeten we dus vanaf. In plaats daarvan stelt de minister voor om mbo, hbo en wo te gebruiken. Nou ben ik al niet de grootste fan van afkortingen, maar wie het vervolgonderwijs van haar hiërarchische karakter wil genezen, doet er misschien goed aan om een andere terminologie te kiezen dan ‘middelbaar beroepsonderwijs’ en ‘hoger beroepsonderwijs’. Behalve als de minister binnenkort in nog zo’n hippe video bekendmaakt dat wo tegenwoordig staat voor Wel Oké en hbo voor Hier Bittere Omstandigheden. En mbo voor Mega Blubberpower Onderwijs. Dan heb ik niets gezegd.
Het échte probleem bevindt zich natuurlijk elders. De minister zou zich in video’s niet moeten richten op jongeren, maar op hun ouders. Daar zit de crux.
Als piepjonge bovenbouwer ging ik voor het eerst naar de beroepenmarkt van mijn middelbare school. In de zoektocht naar ‘wat mijn hart sneller deed kloppen’, strandde ik bij een kraampje van de Hogeschool Utrecht. In die tijd was ik veel bezig met grafische vormgeving en de opleiding Multimedia Design leek mij wel wat.
Toch ben ik op de universiteit terechtgekomen. Ik herinner me nog goed hoe mijn ouders reageerden op de hbo-flyer in mijn linnen tasje. Eigenlijk was het geen optie dat hun slimme zoon niet naar de universiteit ging en stiekem ben ik daar inmiddels best blij mee. Anders had ik mijn dagen nu misschien wel gevuld met het maken van tekeningetjes voor de Instagramvideo’s van een hooglera…, eh leraar.