Een drankje doen op een mooie zomerdag op de campus van Uilenstede ziet er maandagavond heel anders uit dan anders. Normaal gesproken is deze plek het domein van vooral VU-studenten, maar vanavond wordt het pleintje bezet door figuranten op de filmset van een nieuwe Nederlandse thrillerserie. Alleen de vliegtuigen razen over als altijd.
Het pleintje bij Il Caffè is omgetoverd tot een filmset, met grote lampen, dikke kabels, zware filmapparatuur, crewleden, acteurs én figuranten. Zo’n zestig jongeren hebben zich aangemeld om mee te spelen in de thrillerserie. “Ik wilde eens zien hoe het bij een grote productie gaat”, vertelt Sara Smit aan een groep meiden, zittend aan een picknicktafel van Il Caffè. “Ik doe via mijn filmopleiding wel al veel met acteren, maar ik ben gewoon heel benieuwd.” Medefigurant Vera Weeda aan dezelfde tafel weet er al wat van: “Ik ben wel eens figurant voor Goede Tijden geweest en toen moesten we de hele tijd stoppen, vanwege de vliegtuigen.” “Meestal lopen deze dingen tenminste een uur uit, maar het is het zeker waard”, reageert ervaren figurant Ebony Oostburg, die tegenover Weeda zit. Verderop is een groepje begonnen met een kaartspel, iemand kamt zijn haar en om maar niet te veel te zweten op deze hete zomeravond blijft een aantal figuranten zo lang het kan in de schaduw zitten.
Lichtelijk geïrriteerd slaakt Weijers een zucht en rolt met zijn ogen, terwijl de toehoorders ongemakkelijk naar elkaar lachen
Vliegtuigstand
Dan doorbreekt figuratiecoördinator Kylian Weijers het wachten. Samen met zijn collega Guusje Muijs heet hij iedereen enthousiast welkom op de set en licht de groep in over het verloop van de avond en nacht. “We gaan vandaag filmen voor de thrillerserie ‘Ik weet wie je bent’ met onder anderen Daan Schuurmans en Gaite Jansen in de hoofdrol. Het is de bedoeling dat we vandaag vier à vijf scènes gaan schieten”, legt hij uit. Midden in zijn toespraak moet hij een pauze nemen: het doordringende geluid van een vliegtuig maakt dat niemand hem meer hoort. Lichtelijk geïrriteerd slaakt Weijers een zucht en rolt met zijn ogen, terwijl de toehoorders ongemakkelijk naar elkaar lachen. Nadat het toestel voorbij is geraasd, vertelt Weijers enthousiast door en geeft dan het woord aan Muijs. Zij neemt nog even duidelijk de regels met de figuranten door: “Er zijn verschillende regels, maar de belangrijkste is dat de telefoon uit moet, of tenminste op vliegtuigstand.” Ze lacht, terwijl er voor de zoveelste keer een vliegtuig boven ons hoofd vliegt.
Scène opnieuw
Na een uur wachten en een tiental passerende vliegtuigen verder, is het om half tien eindelijk zo ver. De eerste mensen worden naar de set geroepen en verschillende crewleden begeleiden de figuranten naar hun plek. Wanneer iedereen goed staat en voorzien is van een non-alcoholisch drankje, schreeuwt een van de crewleden: “We gaan beginnen met de eerste scène. Het is de bedoeling dat jullie gaan dansen, maar dan zonder muziek. Hou het graag zo stil mogelijk op de set.” Daarna roept ook de regisseur met luide stem dat de scène van start gaat. Hij slaat een aantal technische termen uit, klapt met zijn film-clipboard en dan beginnen alle figuranten te dansen. De een lijkt te bewegen op een langzaam nummer, de ander danst op een denkbeeldig uptempo nummer – er is tenslotte geen muziek te horen. Een van de hoofdrolspeelsters paradeert door de vrij dansende figuren en speelt haar rol. Maar na enkele minuten roept de regisseur al heel hard: “STOP!” Door het overvliegende Emiraten-vliegtuig is de hoofdrolspeelster niet meer te horen. De scène moet opnieuw.
‘Als je echt los wilt gaan dan doe je nog even je schouders erbij’
Schouders erbij
Wanneer de eerste zonnestralen het campusplein alweer bedekken, zijn de opnames nog in volle gang. De echt toegewijde figuranten zijn nog steeds aan het dansen en hebben zelfs afgesproken op welke maat ze bewegen. “1, 2, 3, 4, en als je echt los wilt gaan dan doe je nog even je schouders erbij”, spoort een van de figuranten zijn groepje aan. Anderen zijn helemaal niet meer bezig met repeteren voor de laatste scène. Een aantal meiden is de moed letterlijk in de schoenen gezakt. Ze kunnen het niet meer aan op hun hoge hakken en zijn op zoek naar het eerste het beste bankje dat ze kan verlossen uit hun benarde positie. Maar ook zij zullen nog even hard mee moeten dansen.
Hakken uit
Wanneer de klok zes uur slaat, is het eindelijk zo ver. Alle scènes zijn opgenomen en de crew is tevreden met het eindresultaat. “We hebben alles, en we zijn ook heel erg blij met de medewerking van de figuranten”, geeft Weijers nog even een peptalk. Net als de crewleden zijn ook de figuranten blij dat de draainacht erop zit. Sommigen glimlachen zelfs alweer. Het dansen mag nu eindelijk stoppen, de hakken mogen uit en de telefoons weer aan. Het campusplein loopt langzaam leeg. Een grote groep mensen loopt richting de metro, een andere richting de parkeerplaats en een aantal pakt de fiets. En boven het hoofd van de figuranten vliegt alweer een van de eerste vliegtuigen van de dag.