en decaan Hubertus Irth legt het nut van een gefuseerde bètafaculteit uit
“Slecht wc-papier.”
“Mijn tas is zoek.”
“Geen studieplekken.”
“Geen lekker eten.”
Maar ook: “Het is hier chill.”
Zomaar een greep uit de hartenkreten die studenten kwijt moesten op het bord van de Lucht je Hart week in het gebouw van exacte wetenschappen.
‘Gebouw sluit te vroeg’
Floor Osseweijer, derdejaars Science Business and Innovation (SBI)heeft ‘meer laptopwerkplekken’opgeschreven. “Elke keer is het argument dat de VU niet meer in dit gebouw investeert, omdat het over een poosje toch plat gaat. Maar ondertussen zitten studenten hier wel nog hun hele studie.”
Lisette van Schaik, ook derdejaars SBI, maakt zich druk over de openingstijden van het gebouw. “De meeste deuren sluiten al om zes uur. Dat vind ik te vroeg.”
Het roze, hartvormige bord in de gang van Exacte Wetenschappen trekt best wat studenten. Hun klachten opschrijven willen ze wel. Maar naar de bijeenkomst in de zaal ernaast over de fusie tussen de exacte faculteiten van de VU en UvA komt, -afgezien van paar usual suspects uit studentengremia- bijna niemand. En dat is jammer, want de bijeenkomst, georganiseerd door de facultaire studentenraden van exacte wetenschappen en aard- en levenswetenschappen, is interessant genoeg.
‘Niet voor dikke lease auto’s’
Decaan Hubertus Irth van exacte wetenschappen legt uit waarom de exacte wetenschappers één grote Amsterdamse bètafaculteit willen: om beter te kunnen concurreren, om kleine opleidingen meer massa te geven, om efficiënter samen te werken. Hij ziet ook problemen, daar draait hij niet omheen: cultuurverschillen, administratieve systemen die niet op elkaar aansluiten, het gevaar dat studenten verzuipen in de massa. Daarom wil hij in gesprek blijven met de studenten. Daarom vindt ook hij het jammer dat de zaal niet vol zit. “We doen het uiteindelijk om beter onderwijs te kunnen aanbieden”, zegt Irth. “Niet voor de dikkere lease-auto van de bestuurders.”
Relevant blijven
De studenten vragen zich af of het niet te hard gaat, die fusie. Of ze daardoor niet jarenlang in de rommel van de verhuizing zullen zitten.
Irth: “Ja we gaan hard. Maar dat moet ook. Als we er langer over doen, bestaat het gevaar dat we jarenlang naar binnen kijken en met onszelf bezig zijn, maar de concurrentie komt van buiten. We moeten erop gericht zijn relevant te blijven in Europa en in de wereld.”
Dat de meeste studenten zich druk maken over hele andere dingen blijkt op het bord naast de deur. Veel klachten gaan over het eten: “Niet lekker eten.”
“Ik mis lekkere, kant en klare broodjes.”
“Expensive food in the canteen.”
Misschien maakt het de gemiddelde student wel niet zo veel uit of die nu aan de VU, de UvA of de nieuwe Amsterdam Faculty of Science studeert, zolang de catering maar goed is. (WV)