Omdat ik de afgelopen jaren een ov-kaart van DUO heb gebruikt, heb ik geen recht op een basisbeurs. Maar ik leen wel een bedrag van 400 euro per maand [Ook als je maar een onderdeel van je studiefinanciering gebruikt, dus je ov-kaart, gaat dat van de totale periode af waarin je recht op stufi hebt, red.].
Ik heb twee bijbaantjes. Ik werk voor een bedrijf dat onderzoek naar waterstof doet en ik doe een klusje bij de Rijksuniversiteit Groningen [waar Rick een master technische natuurkunde doet, red.]. Van mijn ouders krijg ik ook een maandelijkse bijdrage en ik heb geluk dat ik een kamer in Utrecht heb, want als ik in Amsterdam had gewoond, had ik het financieel niet gered.
Ik wil geen heel hoge studieschuld opbouwen, daarom zet ik de lening soms een maand uit, als ik denk dat ik het wel zonder red. Ik ben niet heel erg materialistisch en koop niet meer dan ik nodig heb, qua kleding en zo. Voor die langstudeerboete ben ik niet per se bang, ik verwacht wel klaar te zijn met mijn studie als die ingaat.
Mensen zeggen vaak dat ik me geen zorgen zou hoeven maken over die schuld, omdat ik na mijn studie toch wel een goedbetaalde baan krijg. Maar ik wil een baan in een sector waar mijn hart ligt, ik wil niet gedwongen worden om voor een baan te kiezen om het geld, vanwege die studieschuld. Misschien wil ik wel voor een ngo werken, ik weet dat nu nog niet, ik vind heel veel dingen leuk, maar dat is dus iets waar ik rekening mee hou en waarom ik voorzichtig ben met lenen, om straks een echte keuze te kunnen maken.
Hier, hier en hier lees je drie andere interviews met studenten over hoe ze rondkomen.