Een internetplatform, een VU-vierdaagse, een reeks voorlichtingsfilmpjes, een expeditie over de VU-campus, een buddysysteem, een food-festival, want mensen verbind je met eten. Deze en andere ideeën werden maandagavond aangedragen op een bijeenkomst van Amsterdamse studentenorganisaties en het college van bestuur van de VU.
Kernvraag op de bijeenkomst was: hoe bereik je als studentenorganisatie de nieuwe studenten, ook de buitenlandse, die moederziel alleen in Amsterdam arriveren?
Tegenover andere studenten en op sociale media laat je niet merken dat het slecht gaat‘Alone in Amsterdam’ was de titel van de bijeenkomst. Verzonnen door de universitaire studentenraad, vertelde Marjolein Jansen van het college van bestuur. Want eenzaamheid is ook onder studenten een probleem. “Het is een taboe, want tegenover andere studenten en op sociale media laat je het niet merken als het slecht gaat”, aldus Jansen. “Daar vertel je alleen de positieve dingen.”
Zo’n tachtig studenten van studenten- en studieverenigingen hadden zich verzameld in cultuurcentrum De Griffioen op Uilenstede. Daar kregen ze van Jansen en de nieuwe voorzitter van het college, Mirjam van Praag, de opdracht om in gemengde groepjes te brainstormen en een nieuwe studentenvereniging te verzinnen, een strategie om alle studenten te bereiken en te beschrijven hoe de VU daarbij kon helpen. De ideeën moesten worden gepresenteerd in korte filmpjes, ter plekke met de iPad gemaakt.
Versnipperde informatie
Die filmpjes werden tijdens een lopendbuffetdiner op een groot scherm in de theaterzaal van De Griffioen geprojecteerd. Eén filmpje bestond uit kernachtige zinnen op briefjes, toegelicht door een voice-over, een ander filmpje had de vorm van een interview en Koen Voors van de universitaire studentenraad oogstte veel applaus met zijn filmpje waarin hij al spraakwatervallend door De Griffioen liep terwijl links en rechts van hem studenten demonstreerden wat er zoal te doen is aan de VU.
Nogal wat studenten weten niet dat er een studentenpsycholoog is, laat staan hoe die is te bereiken Eén ding werd duidelijk tijdens de discussie, die met flair door Jansen werd geleid: studenten hebben behoefte aan een goed overzicht van alle informatie die er over de VU te vinden is. Veel staat op VUnet, tijdens de introductiedagen presenteren de meeste studentenorganisaties zich op een markt, maar het is te versnipperd, de introductiedagen zijn te kort en te druk om alles goed te kunnen behappen en VUnet gebruiken studenten alleen om zich in te schrijven voor cursussen en tentamens, hun rooster in te zien.
Daarom weten nogal wat studenten bijvoorbeeld niet dat er een studentenpsycholoog is, laat staan hoe die is te bereiken, en Advalvas zat zelfs met iemand aan tafel die nog nooit van LANX had gehoord, het studentencorps van de VU.
Topidee
Bovendien hebben ze het in het eerste jaar te druk met het halen van hun verplichte aantal studiepunten om zich te zeer te verdiepen in de studentenverenigingen. Veel voorstellen kwamen daardoor neer op een verkenning van alle mogelijkheden voor nieuwe studenten, door middel van bijvoorbeeld een strippenkaart waarmee je aan activiteiten kunt meedoen, of een ‘expeditie’ langs de verschillende organisaties, of verschillende informatieve evenementen, verspreid over het hele jaar. Zo kunnen studenten dan in het tweede jaar een goed geïnformeerd besluit nemen over de vereniging waar ze lid van worden. Collegevoorzitter Van Praag vond dat alvast “een topidee”.
Daarmee werd echter niet de vraag beantwoord hoe je de studenten bereikt die in Amsterdam zitten te vereenzamen. Ook was het gezelschap in De Griffioen niet erg divers. “Ik zie alleen maar blanke mensen om me heen”, zei iemand.
“Veel studenten zíjn gewoon graag alleen” Maar dat probleem lijkt zich toch meer buiten het blikveld van de studenten af te spelen. Hoe zie je überhaupt dat een student eenzaam is? “Veel studenten zíjn gewoon graag alleen”, zei iemand. Dat moest je volgens hem ook respecteren. Het enige wat studentenorganisaties volgens hem kunnen doen, is zo laagdrempelig mogelijk zijn.
Whatsapp-groepje
Iemand anders had goede ervaringen met de Whatsapp-groepjes die ontstaan uit de groepjes eerstejaars die zich tijdens de introductiedagen door een ouderejaars, een mentor, laten rondleiden. “Studenten houden via Whatsapp contact met elkaar, nodigen elkaar uit op borrels en zo’n groepje valt op natuurlijke wijze uit elkaar als iedereen op een gegeven moment zijn eigen weg en zijn eigen clubjes gevonden heeft”, vertelde ze. “Dat werkt heel goed.”