Gisteravond maakten studenten in cultuurcentrum Griffioen radio. Denkbeeldige radio, om de VU-gemeenschap sterk te houden.
‘Wij maken ons zorgen dat onze studenten steeds minder kunnen genieten van hun studententijd en zich steeds minder verbonden gaan voelen met de universiteit’, aldus rector magnificus Vinod Subramaniam. Daarom kregen studentenverenigingen een uitnodiging voor een bijeenkomst in cultuurcentrum Griffioen, om het college van bestuur te helpen ‘een sterke community te blijven creëren op en rondom onze campus’.
Een dergelijke bijeenkomst was er een jaar geleden ook al in de Griffioen. Toen werd er gepraat over mogelijke manieren om alle studenten te betrekken, vooral ook de eenzame. Nu gingen groepen tijdens de avondmaaltijd brainstormen over een radioprogramma voor de VU-campus, ‘VU-Radio’.
Niet dat er concrete plannen zijn voor een campusradiostation, vertelde Anke Hendriks van Student- & Onderwijszaken na afloop van de bijeenkomst. “Het is een informele manier om met het college mee te denken. Samen te zitten, uit je comfortzone te komen, op een creatieve manier je gedachten te uiten.”
Radio zonder geluid
Ik ben benieuwd wat de beleidsmakers van de VU gaan doen met alle ideeën die gisteravond ter tafel kwamen (Subramaniam zag erin bevestigd dat iedereen behoefte heeft aan een hechte gemeenschap), maar als Advalvas-redacteur was het zeker interessant om te horen hoe studenten zelf zo’n programma zouden invullen. Advalvas is immers ook een beetje VU-Radio, maar dan zonder geluid en zonder muziek, en je kunt er zelfs in de stiltecoupé naar luisteren.
Aan mijn tafel ging de interesse vooral uit naar ‘Humans at the VU’, een human-interest-achtig programma naar het voorbeeld van Humans of New York. Of mijn tafelgenoten wisten dat er al een Facebookpagina bestaat die Humans of VU heet, en dat Advalvas al wat jaren de humans van Uilenstede portretteert, weet ik niet. Maar het programma zou dan gevuld worden met gesprekken om uit te vinden wie de mens is achter de wetenschapper, docent, medestudent of schoonmaker.
Een andere groep wilde VU-deskundigen voor de microfoon om hun licht te laten schijnen op een actualiteit in hun expertisegebied, bijvoorbeeld de oplopende spanningen tussen India en Pakistan. De tafel waar iemand van het Green Office aanzat, wilde een programma over duurzaamheid op de campus, met een debat tussen bijvoorbeeld een klimaatontkenner en een klimaatdeskundige, maar ook een soap over de onmogelijke romance tussen iemand die alles duurzaam doet en iemand die het allemaal niks interesseert wat er met de wereld gebeurt. Weer een andere groep verzon een informatief programma om studenten wegwijs te maken op de campus en in hun studie. Er was ook een idee voor een programma waarin buitenlandse studenten ‘Dutch habits’ op de hak nemen.
Bohemian Rhapsody
Subramaniam liep intussen door de zaal, deelnemers interviewend en weetjes debiterend. Omdat een van de aanwezigen geen Nederlands sprak, ging alles in het Engels. “No man is an island”, citeerde hij John Donne, eindigend met “and therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee.” Hij maakte reclame voor de Foodhub, een groentepakketservice van het Green Office, en hij onthulde dat Marjolein Jansen, vicevoorzitter van het college van bestuur, werkelijk alles van de band Queen weet. “Ze kan je precies vertellen hoe Bohemian Rhapsody in elkaar steekt en van het meest obscure liedje weet ze precies op welk album het staat en in welk jaar dat album verscheen.”
Hij werd wat morbide toen het conflict tussen India en Pakistan ter sprake kwam. “Be scared”, zei hij met omineuze stem.
Aan het einde moest iedereen een jingle verzinnen voor zijn programma. Mijn groep maakte zich er wat makkelijk vanaf, met iets dat aan een a-capellakoortje deed denken. Een andere groep haalde een enorme xylofoon van achter de gordijnen tevoorschijn maar daar werd één keertje overheen geratst: “prrrrrrt!” De groep van het actualiteitenprogramma maakte met behulp van kopjes en glazen echte muziek. “Jullie krijgen de Oscar voor de beste muziek”, aldus Subramaniam. De groep met het duurzaamheidsprogramma kreeg de Oscar voor de beste radiostem.
“Zoveel talent hier”, zei de rector. “Kunnen we jullie niet inhuren voor de marketing?”