De VU heeft een nieuw instellingsplan, met de strategie voor de komende vijf jaar. Het voorziet in meer bewegingsruimte en minder werkdruk voor medewerkers, belooft bestuursvoorzitter Mirjam van Praag.
‘De tijd waarin wetenschappers alleen worden gewaardeerd op basis van hun wetenschappelijke output, is voorbij’, staat er in het nieuwe instellingsplan van de VU, waarin de strategie voor de komende vijf jaar wordt vastgesteld. ‘We vragen van onze medewerkers ook leiderschap, een ondernemende geest en samenwerkingsgerichte houding in lijn met het concept The Art of Engagement.’
We kunnen ons voorstellen dat een VU-medewerker een beetje begint te zweten bij die zinnen. Is de werkdruk niet al hoog genoeg? Moet een wetenschapper naast excelleren in zijn onderzoeksgebied nu óók nog een leider en een ondernemer zijn, en goed met mensen?
Bedrijf opzetten
“Nee”, zegt bestuursvoorzitter Mirjam van Praag, “je moet ook lezen wat er na die passage komt, dat is heel belangrijk. We streven naar een andere manier van erkennen en waarderen waarbij we naar teams kijken, waarbij de één excelleert in onderzoek en de ander het leuker vindt om dat onderzoek te valoriseren, bijvoorbeeld door een bedrijf op te zetten.”
Die nieuwe manier van waarderen is volgens Van Praag juist een verlichting van de werkdruk. “Je hoeft niet én een goede onderzoeker én een ondernemer met leiderschapskwaliteiten te zijn. Medewerkers gaan niet meer allemaal in één-en-dezelfde mal, maar kunnen zich toeleggen op een van die taken: óf alleen bestuur doen óf onderwijs, als ze net een heel onderzoeksintensieve periode achter de rug hebben.”
Uitstekende docent
Nu had Ad Valvas afgelopen december een artikel over topdocent milieu en gezondheid Loek van der Kallen, die moest vertrekken omdat hij geen onderzoek deed naast zijn onderwijstaken. Dit ondanks het feit dat hij gelauwerd is voor zijn onderwijs, en voor zijn uitgevoerde innovaties daarin. Voor hem komt die nieuwe manier van erkennen en waarderen te laat en ook voor zijn afdeling is het zuur, want die moet een uitstekende docent missen.
“Er zijn wel meer van dit soort gevallen”, aldus de collegevoorzitter. “Ik denk dat de nieuwe aanpak in dit instellingsplan wel ruimte blijft bieden voor mensen die in iets anders excelleren dan onderzoek. Maar hoe dat er precies gaat uitzien, dat is een discussie die we nog moeten voeren. Iemand moet wel een bepaalde staat van dienst hebben in onderzoek. Iemand die niet is gepromoveerd, kan geen hoogleraar worden. Ik weet niet waar de grens wel gaat liggen, die moeten we met z’n allen nog bepalen.”
Lees verder in de nieuwe Ad Valvas.