Daily Snacks
Iedere dag komt Adib Edlbi vanuit Rotterdam naar zijn dönerkraam Daily Snacks. Op zijn vijftiende begon hij in de keuken van een restaurant in zijn geboorteplaats Damascus in Syrië en sindsdien is heeft hij de horeca nooit meer verlaten. In 2000 kwam Edlbi naar Nederland, waar hij vanaf 2002 döner verkocht op Rotterdamse markten. Sinds 2008 runt hij samen met zijn vrouw zijn eigen dönerkraam in Amsterdam, eerst aan de overkant van de Parnassusweg, sinds 2017 op de kruising van de Parnassusweg en de De Boelelaan.
Wie komen er bij jou eten?
“De helft van mijn klanten bestaat uit studenten, de andere helft uit bouwvakkers, VU-medewerkers, trambestuurders en bewoners. Ik hou van jonge mensen, ook al ben ik zelf niet meer jong. Mijn jongere collega’s zijn bevriend met iedereen. Ze weten wat onze vaste klanten gaan bestellen, of iemand extra sambal wil of juist geen tomaat. Studenten komen hier het vaakst, die hebben geen zin om een boterham te eten. En ze hebben gelijk. Tegenwoordig heeft elke student een bijbaan, ze kunnen hun eten betalen.”
Wat maakt werken met jonge mensen zo leuk?
“Kijk, ik ben oud en ik zeur veel, haha. Jongeren zijn de beste klanten. Waarom? Omdat ze altijd trek hebben! Ze zijn gezond, ze willen van alles proeven. Ik kan niet veel eten, als ik een klein beetje extra eet dan word ik dik. Jongeren hebben daar geen last van, ook niet als het een beetje vet eten is.”
Waarom is jouw kraam zo’n succes?
“Het is lekker, vullend en warm eten, en we zijn redelijk goedkoop. Bij eettenten hier in de buurt betaal je twee of drie keer zoveel, terwijl onze maaltijd groter is. Döner verkopen we het meest. Als je dat zonder broodje of patat bestelt, dus alleen groenten en vlees, is het ook nog eens best gezond.”
Kunnen mensen die plantaardig eten ook bij jou terecht?
“Zeker, ik heb twee opties: falafel en een tuinbonensalade. Dat is een lekkere salade, echt Syrisch, met tomaatjes, peterselie, ui, citroen en olijfolie. We hebben ook een variatie daarop, met gepureerde tuinbonen met kikkererwten en een yoghurt-tahinsaus. Falafel is bekender, dus dat verkopen we meer, maar ik vind de tuinbonen lekkerder. En het is ook nog eens gezonder, want het wordt niet gefrituurd.”
Volgens mij zijn veel mensen blij met jouw kraam.
“Onze klanten zijn heel aardig, ik krijg veel mooie complimenten. Mensen zeggen dat het eten lekker was of dat ze zeker zullen terugkomen. Studenten komen afscheid nemen als ze afstuderen omdat ze hun hele studietijd bij mij hebben gegeten. Een student uit Indonesië, die net als ik moslim is, gaf mij zelfs een gebedskleed als afscheidscadeau.”
Is deze kruising naast de VU de perfecte plek voor jullie?
“Het gaat goed op deze plek, ik heb nu vier mensen in dienst. Alleen heeft de gemeente ons verteld dat we hier over twee jaar weg moeten. Ik wil graag in de buurt van de universiteit blijven. Misschien in een kiosk, al blijf ik liever in deze kraam – die heeft me 100.000 euro gekost.”
Hoe ziet de toekomst eruit?
“Ik ben nu 55, als ik dit nog 10 jaar kan volhouden ben ik tevreden. Het is veel werk: we zijn zes dagen per week open en ik werk twaalf uur per dag. Als het echt druk is of als een collega ziek is werk ik veertien uur per dag. Ik hoop in ieder geval dit werk te kunnen blijven doen, ik werk al vanaf mijn vijftiende in de horeca. In Syrië maakte ik ook gebak dat lijkt op baklava. Het is een droom om daar nog iets mee te doen, alleen moet er ook vraag naar zijn en moet het rendabel zijn. En we leven met vijf mensen van deze kraam, ik kan niet zomaar ons inkomen op het spel zetten. Maar wie weet.”