Rector Vinod Subramaniam is tegenwoordig stamgast in het alternatieve campuscafé De Verrekijker. Afgelopen vrijdagmiddag kwam hij weer even op visite om met studenten te praten.
Hij kreeg in eerste instantie de bekende onderwerpen voor de voeten geworpen. Waarom mogen studenten maar een beperkt aantal studiepunten halen en waarom zijn de deuren in het hoofdgebouw op slot zodat studenten niet meer binnen kunnen lopen bij hun docenten?
Subramaniam blijkt een slimme bestuurder te zijn. Veel antwoorden hebben een hoog enerzijds-anderzijdsgehalte. En hij weet verschillende vragenstellers erop te wijzen dat hun informatie niet klopt of inmiddels achterhaald is.
Geen scholieren
Zo is de regeling voor een beperking van het te halen aantal studiepunten alweer van de baan, voorlopig althans. De universitaire studentenraad wilde er namelijk niet mee instemmen. De rector beaamt volmondig dat hij studenten die iets extra’s willen doen volledig wil steunen. “We moeten mensen die iets extra’s willen doen individueel begeleiden om dat mogelijk te maken. Maar er zijn natuurlijk grenzen. We kunnen geen 25 duizend individuele studietrajecten verzorgen.”
De rector wijst de studenten met nadruk op hun eigen verantwoordelijkheid. “Ik ga jullie niet als scholieren behandelen waar ik alles voor moet regelen. Je kunt ook zelf initiatieven nemen.”
Dichte deuren
Over het geslotendeurenbeleid wil hij geen mening geven. “Ik hoor jullie bezwaren en die neem ik serieus. Maar ik hoor ook andere geluiden uit faculteiten waar men na enige aarzeling ook positieve ervaringen heeft met het nieuwe beleid. Ik beloof dat ik zelf ga kijken op de plekken waarover ik klachten hoor. Dan kan ik zelf zien hoe de situatie is en hoe de verschillende meningen luiden. Maar goed, als blijkt dat een eenmaal genomen besluit in de praktijk niet goed werkt, moet je er ook op terug kunnen komen.”
Dan vraagt promovendus bewegingswetenschappen Koen Lemaire het woord. Hij wil graag met de rector van gedachten wisselen over fundamentelere vragen dan het alledaags campusleed. “Wat is eigenlijk de visie van de rector op het wetenschapsbeleid? Door het huidige financierings- en beoordelingssysteem bestaat er een explosie aan wetenschappelijke artikelen die niemand leest. Moet de focus niet van output naar kwaliteit?”
Goed boek
“Daar ben ik het volledig mee eens”, is het korte maar krachtige antwoord van Subramaniam, die er gelijk aan toevoegt dat dit al langere tijd de visie is van het VU-bestuur. “Maar om dit ook overal praktijk te laten worden is een cultuuromslag nodig. En ik wil er graag aan bijdragen dat te bereiken.” Maar er volgen natuurlijk ook wat nuanceringen. Zo zijn er verschillen tussen de wetenschappelijke disciplines over wat men wenselijk publicatiegedrag vindt. En er moet een goede balans bestaan tussen fundamenteel en toegepast onderzoek.
Hij noemt een voorbeeld: “Als een wetenschapper om de vijf, zes jaar een inhoudelijk goed boek publiceert dat in verschillende landen wordt vertaald, lijkt me dat net zo relevant als ieder jaar een paar artikelen in toptijdschriften.”
Campusleed
En ja, dan gaat de discussie toch weer richting campusleed. Waarom moest de hoogwaardige hydrologiemaster bij de faculteit Aard- en Levenswetenschappen verdwijnen? Gaat geld toch niet boven kwaliteit? “Ik ben niet de enige bestuurder aan de VU. Nodig de decaan van die faculteit ook eens uit hier te komen praten”, wimpelt hij de vraag af. En hij verontschuldigt zich dat hij weg moet. Een van zijn promovendi zit op hem te wachten. Maar hij belooft snel terug te komen. En na even bladeren in de agenda is een datum gevonden: 9 februari om half vier.