Supersonische labs, gemakkelijk kleiner en groter te maken, de wind die door een gat dwars door het gebouw waait en veel buitenlicht. Het nieuwe O2-gebouw, dat tussen ACTA en De Boelelaan is opgetrokken, moet een plek worden waar al het bètamedisch onderzoek in Amsterdam samenkomt, benadrukken alle betrokkenen tijdens de persrondleiding. Plek voor studenten is er alleen niet veel.
Mix van disciplines
Het O2-gebouw is het nieuwe labgebouw van de Vrije Universiteit, VU Medisch Centrum en Universiteit van Amsterdam. De drie organisaties gaan er samenwerken op het gebied van gezondheid en leven. Eind 2015 wordt het gebouw in gebruik genomen door onderzoeksgroepen die thematisch samenwerken en niet naar faculteit of universiteit.
“Het gebouw is speciaal gemaakt voor de integratie van geneeskundig, biologisch, scheikundig en natuurkundig onderzoek”, vertelt architect Pieter Walraad. “We hebben labeenheden gemaakt die allemaal 3,60 meter breed zijn. Tussen elke eenheid kun je naar believen een wand plaatsen of weghalen. Zo kunnen we de onderzoeksgroepen die er nu in komen bedienen, maar is het ook makkelijk om voor toekomstig onderzoek labs te koppelen of splitsen.”
Borrelende chemische reacties
De labs zijn er in vier smaken: syntheselabs, moleculair biologische labs, celkweeklabs en analytische labs. In de syntheselabs staan allemaal zuurkasten, waar over anderhalf jaar de chemische reacties zullen borrelen in reageerbuizen. Daar worden bijvoorbeeld medicijnen ontwikkeld voor ziektes die voor de farmaceutische industrie niet interessant zijn omdat er te weinig of te arme mensen aan lijden.
De nanomicroscopen van het LaserLab aan de VU staan straks in de analytische labs. De natuurkundigen moeten hun supernauwkeurige metingen dan doen vlak boven de parkeergarage, maar dat is volgens de bouwers geen probleem. De vloeren dempen de trillingen en uit alle tests komt tot nu toe dat metingen mogelijk zijn op het niveau waarop de onderzoekers werken.
Begane grond openbaar
Het gebouw telt veertien verdiepingen met labs, techniek, kantoren en een ‘tussendakterras’. Voor een kijkje moeten bezoekers straks wel eerst een pasje scoren, want alleen de begane grond is publiek toegankelijk. Dwars door het gebouw, van ACTA naar De Boelelaan, komt een hoge passage, met winkels, eetplekken en een glazen overkapping. Aan de ene kant van de passage is een conferentiezaal en een fietsenstalling en aan de andere kant een aantal practicumzalen.
Die practicumzalen zijn de enige plek die duidelijk bedoeld is voor studenten. “We willen dat masterstudenten al een inkijkje krijgen in de wereld van het onderzoek”, zegt Josja van der Veer, directeur van de Facilitaire Campus Organisatie van de VU. “Ook komt er op de begane grond een infocentrum, waar onderzoekers elkaar en derden hun onderzoeksposters kunnen presenteren. In het hele gebouw staat kennisuitwisseling en elkaar ontmoeten centraal.”
Dak van eierschalen
Samenwerken, en samen investeren in dure onderzoeksapparaten, maar zeker ook duurzaam en groen bouwen zijn volgens Van der Veer de uitgangspunten. Het O2-gebouw wordt gekoeld met water uit de Nieuwe Meer en bovenop ligt een groen dak. Het dak van mossen, keien en een labyrint van eierschalen eronder moet regenwater opvangen en vasthouden, om het riool te ontlasten.
Eind februari is het O2-gebouw klaar en dan duurt het nog tot eind 2015 voor de eerste onderzoeksgroepen hun intrek nemen in het O2-gebouw. Dan maken dus ook de eerste UvA-wetenschappers de trek richting Zuidas. Zo komt de betwiste bètasamenwerking toch echt steeds dichterbij.