Voor OR-voorzitter Henk Olijhoek was de vergadering van afgelopen woensdag met de ondernemingsraad en het College van Bestuur, zijn laatste.
Achttien jaar zat Olijhoek in de OR, waarvan zes jaar als voorzitter. Hij kreeg complimenten voor zijn grote dossierkennis en respectvolle manier van werken.
“Natuurlijk baal je er als bestuurder weleens van als je niet door kunt met een besluit”, zegt collegevoorzitter Mirjam van Praag – het was overigens ook haar laatste OR-CvB-vergadering -, “maar ik heb veel waardering voor de goede inhoudelijke gesprekken die we hebben gevoerd. Jullie zijn scherp, maar dat hebben wij ook nodig.”
Complimenten tellen
Het was een goede middag voor de complimententeller, het tellertje dat OR-lid Marius Rietdijk had meegenomen en waar hij elke keer op klikte als er iemand werd gecomplimenteerd – dit om al dat gepraat over erkennen en waarderen eens wat concreter te maken. De teller stond al op twaalf toen de vergadering nog maar net was begonnen en toen moesten de loftuitingen voor Henk Olijhoek en Mirjam van Praag nog komen.
Door zijn collega’s werd Olijhoek gecomplimenteerd vanwege zijn grote dossierkennis en zijn uitgebreide ervaring. Mirjam van Praag roemde zijn respectvolle manier van werken en zijn grote indirecte invloed. “Ik kan me de VU niet voorstellen zonder Henk”, zei ze. “We hebben één keer tegenover elkaar gestaan bij de ondernemingskamer. Dat was het dieptepunt in onze samenwerking. Maar daarna is het steeds beter gegaan. OR-voorzitter zijn is geen gemakkelijke rol, je moet steeds keuzes maken waar je wel en niet achteraan gaat, en het is jou heel goed gelukt om de goede keuzes te maken. Je indirecte invloed is groot. De kwaliteit van de OR-adviezen is de laatste jaren uitstekend.”
Wantrouwen is killing
Olijhoek zei in zijn afscheidswoord dat hij blij was met het wederzijdse respect waarin de ondernemingsraad en het college met elkaar omgaan. “We staan geregeld lijnrecht tegenover elkaar, maar uiteindelijk is het wel altijd gelukt om met elkaar in gesprek te blijven en daarbij was altijd voelbaar dat we elk vanuit onze eigen positie het beste voor de VU proberen te bereiken.”
Olijhoek gaf ook nog een advies mee aan de aanwezige bestuurders: “het wantrouwen dat ik soms zie bij faculteiten en diensten kan ‘killing’ zijn, zoek elkaar op en spreek je uit.”
Olijhoek gaat volgend jaar met pensioen. Hij werkt dan vijfenveertig jaar bij de VU. “Blijkbaar is het toch niet zo’n onprettige plek om te zijn”, zei hij daarover, op zijn typerende onderkoelde manier, in een uitgebreid afscheidsinterview met Ad Valvas.