Al tien jaar lang moedigt de vereniging van Nederlandse Wereldwijde Studenten iedereen aan om in het buitenland te gaan studeren. Gaat online onderwijs het buitenlandavontuur overbodig maken?
Heren in pak en luchtig geklede dames vierden afgelopen vrijdag het tweede lustrum van het netwerk Nederlandse Wereldwijde Studenten (NWS). Het was mooi weer en de borrel en het diner werden drukbezocht.
NWS werd opgericht in 2007 en is in tien jaar tijd gegroeid naar zo’n vierduizend leden. Het doel is om Nederlandse studenten wereldwijd met elkaar te verbinden, maar ook om jongeren aan te sporen in het buitenland te studeren.
Veranderd
Er is wel iets veranderd in de afgelopen jaren, zegt voorzitter Marius Kat, die het stokje vanavond zal overdragen. “In het begin moesten we studentenorganisaties ISO en LSVb nog aan de oren trekken om aandacht te vragen voor internationalisering. Nu staat het inmiddels ook bij hen hoog op de agenda.”
Maar internationalisering is meer dan alleen een studie in het buitenland volgen, meent gastspreker Jan Anthonie Bruijn, Eerste Kamerlid voor de VVD en hoogleraar immunopathologie in Leiden. Ook digitalisering kan er een bijdrage aan leveren, meent hij.
Hij staat naast de tafel met hapjes en is in gesprek met Dirk Haaksman, die al meer dan twintig jaar bij internationaliseringsorganisatie Nuffic werkt. Bruijn neemt alvast een voorproefje op zijn toespraak van later.
Landsgrenzen
Op het internet zijn landsgrenzen niet meer van belang. Iedereen met een internetverbinding heeft immers toegang tot het wereldwijde web. Het is zeker niet ondenkbaar, stelt Bruijn, dat deze digitale ontwikkelingen straks in snel vaarwater terechtkomen.
Hij ziet het al voor zich. Wellicht kunnen studenten straks hun eigen curriculum aan elkaar rijgen met small private online courses (spoc’s), waarbij ze verschillende certificaten behalen. Zo bepaalt de student zijn eigen koers en kan hij ‘shoppen’ al naar gelang zijn interesses en aanleg.
Haaksman van Nuffic luistert belangstellend, maar heeft wel enkele vragen. Want treedt er, met al die kleine online cursussen, niet een enorme versplintering op? Hoe kan de arbeidsmarkt de waarde van de diploma’s dan nog vaststellen?
Daar kan Nuffic bij helpen, denkt Bruijn, wellicht in samenwerking met accreditatieorganisatie NVAO. En wat de arbeidsmarkt betreft: in de Verenigde Staten moeten artsen een speciale toets doen voordat ze de arbeidsmarkt op gaan. Daar is het voortraject (opleiding, instelling) minder belangrijk, als je het niveau van de arbeidsmarkttoets maar haalt.
Er zijn inderdaad allerlei bezwaren te bedenken, erkent Bruijn ook in zijn toespraak, maar daarom moeten we er juist over nadenken. Digitalisering biedt namelijk ook kansen. Hij oogst een warm applaus.
Uit je vertrouwde omgeving
Het was een interessant pleidooi, vindt de nieuwe NWS-voorzitter Iris van der Heijden, die zelf in Spanje, Amerika en Groningen heeft gestudeerd en nu in Zweden een master volgt. De opkomst van online onderwijs maakt de doelgroep van NWS wellicht groter, overweegt ze.
Maar digitalisering kan volgens haar de ervaring van studeren in het buitenland niet vervangen. “Je kunt niet in je stoel in Nederland de volledige buitenlandervaring krijgen. Het is goed om jezelf uit je vertrouwde omgeving te halen.”
Op naar de volgende tien jaar, dus.