‘Een podium? Past dat wel bij onze principes?’ De pallets, planken en gereedschap liggen al klaar. En belangrijker nog: er is zin om aan de slag te gaan, maar er komt, na enige discussie, toch geen podium in academisch café De Verrekijker, dat in de voorheen leegstaande ruimte naast de Spar zit. De kleine verhoging die er al ligt, mag blijven liggen, ‘maar we plaatsen niemand hier op een voetstuk’. Exit podium dus, maar door naar de volgende klus, want er moet nog genoeg gebeuren.
Iedereen is druk aan het werk: met kwasten en verf, met appeltaart bakken of met het regelen van sprekers en acts voor vrijdag. Dan is de grote opening. Het programma staat nog niet vast, maar in elk geval komt Hans Radder spreken (emeritus hoogleraar techniekfilosofie en oprichter van het Platform Hervorming Nederlandse Universiteiten), komen campusdichter Tijdelijke Toon en dichter Jelmer van Lenteren hun poëzie voordragen en komt een van de beste handdrumspelers van de wereld.
Dingetje van de media
Waarschijnlijk komt er een dj (die in zijn andere leven parkeerbewaker is bij VUmc) en er komt een aantal bandjes, maar wie precies, dat staat nog niet vast. Wel vaststaat dat het een groot feest moet worden dat de hele nacht doorgaat. “Alle studenten en medewerkers zijn welkom”, zegt een antropologiestudent die zichzelf Paulus noemt, maar in het echt anders heet. Waarom hij niet met zijn echte naam in de krant wil? “Dan wordt het zo’n dingetje van de media, dat ze de hele tijd één persoon eruit lichten. Dat zag je ook bij het Maagdenhuis.”
De studenten hebben hard gewerkt aan de inrichting van hun café: er zijn stoelen en tafels, er is een boekenkast, een zithoek met banken, een bar en een provisorische keuken, met oventje, koffiezetapparaat, magnetron en elektrische kookplaatjes ‘allemaal gescoord via Marktplaats of via-via’.
Veganistische maaltijd
De Verrekijker is er voor iedereen aan de VU die koffie wil drinken, wil komen hangen op een van de banken(goed, ze ruiken een beetje naar kringloopwinkel/kraakpand, maar dat heeft ook wel weer iets), wil komen studeren, of een veganistische maaltijd wil komen eten. Je betaalt wat je wil.
“En als je zelf iets wil organiseren, ben je ook van harte welkom”, zegt Paulus (die dus eigenlijk geen Paulus heet). “We willen een open plek zijn voor de hele academische gemeenschap.”
Voorzichtig positief
De Verrekijker is geen bezetting, vertelt hij, “we hebben geen eisen, we gebruiken alleen een ruimte die toch leegstond om een plek te maken zoals wij die graag willen op de VU.” Wel is het een protest tegen de manier waarop de VU omgaat met de sociale ruimtes van studieverenigingen. Veel studieverenigingen moesten het afgelopen jaar uit hun eigen kamer en kregen er flexruimtes voor terug, die leeg en ongezellig zijn en waar ze niks mogen laten staan.
De reactie van de VU-bestuurders tot nu toe noemt Paulus ‘voorzichtig positief’: De VU heeft twee dixie-toiletten geplaatst – die wel weer eens mogen worden geleegd- en heeft er geen problemen mee dat de groep er zit. Wel wil het bestuur eigenlijk dat er geen mensen blijven slapen, maar tot nu toe gebeurt dat wel. “We zijn met elkaar in gesprek”, zegt Paulus.