Die had zich gedeeltelijk van het binnenplein naar het bordes van het hoofdgebouw verplaatst, kennelijk om duidelijk te maken dat de demonstranten zich niet wilden laten vertellen waar en hoe ze mochten demonstreren. Er werd veel lawaai gemaakt en gescandeerd, de vooringang van het hoofdgebouw werd afgesloten en ook het OZW-gebouw, direct naast het hoofdgebouw, ging dicht.
Een paar uur ging dat goed, met politiemannen die erop toezagen dat het niet te gek werd. Toen een paar demonstranten gevaarlijke toeren begonnen uit te halen om met krijtverf leuzen op de glazen pui te schrijven, hoefde een agent alleen maar met zijn hand te wapperen om ze van dat plan af te laten zien. Ook aan een klimpartij om op de balustrade vlakbij het dak van het gebouw te komen, maakte de politie een einde.
Niet ongezellig
Het was een niet ongezellige bijeenkomst. Er werd geschreeuwd, gezongen en gedanst. Agenten keuvelden met demonstranten. Ze wilden een demonstrant met een bivakmuts tegenhouden, maar lieten hem weer los toen hij die afnam. “Probleem opgelost!” zei een agent. Demonstranten en agenten kennen elkaar bij naam. Er werden houten picknick-tafels van het binnenplein naar het bordes verplaatst.
De protestcamping werd door de VU en de gemeente toegestaan mits er een aantal regels in acht werden genomen. Een van die regels werd vorige week geschonden toen de demonstranten actie wilden voeren in het hoofdgebouw. De gemeente stuurde ze toen een waarschuwingsbrief, omdat met die actie “bedrijfsprocessen” waren verstoord en met krijtverfbommen de omgeving was vervuild.
Met de actie met bebloede poppen op het bordes, eerder deze week, was voor de gemeente “de maat vol”, staat in een tweede brief vanuit het gemeentehuis, kennelijk ondertekend door de burgemeester, maar niet met haar naam daaronder.
Spontane protestmars
Deze tweede actie op het bordes was voor de gemeente aanleiding om de camping te “ontbinden.” Daar was in de tweede brief al voor gewaarschuwd. De demonstranten leken zich zonder morren bij dat besluit neer te leggen. Een aantal van hen ruimde keurig alles op, terwijl een deel een spontane protestmars naar de Zuidas ondernam, waar bij het NS-station nog wat werd gescandeerd, waarna de groep richting binnenstad vertrok.
Zie ook de berichtgeving op Instagram.
Bij de foto bovenaan aan dit artikel krijg ik een associatie van de terreur aanslag in München bij de Olympische Spelen in 1972. Toch maar geschiedenisles geven.
Jammer dat door een 9-daagse demo-camping van hooguit 16 tentjes met overdag ca. 40 deelnemers en een onbekend aantal overnachters, de VU zich genoodzaakt voelde het DejaVU-festival te moeten verschuiven en te beknotten, waaraan heel wat meer weken en door veel meer dan 40 echte VU-medewerkers en echte VU-studenten was gewerkt. En dat beoogde wel 2.500 niet-gemaskerde bezoekers te boeien en te ontspannen. Ik zal hier maar niet proberen te raden hoeveel extra centen dat heeft gekost, en welk fortuin is besteed aan extra VU-beveiligers en extra politie-uren. Maar ja, dat recht om zelfs op private grond te verstoren en te ontregelen, ehh om te demonstreren, gaat hier kennelijk boven alles. Over verbinding gesproken …
Ik vind het ook echt jammer dat alle universiteiten in Gaza zijn verwoest en daardoor de complete academische gemeenschap is vernietigd. So far voor de academische dialoog. En wat een geld dat wel niet moet gaan kosten om de schade te herstellen. Misschien moeten we dat verhalen op de verantwoordelijke partijen?
Gezien er 0 tegenprotest was is het erg duidelijk welke kant de studenten en staff op leunen en het is niet de kant van de Zionistische bezetter 🙂
Dat komt omdat je je leven niet zeker bent als je een ander geluid laat horen. Ooit van zwijgende meerheid gehoord? Mijn moeder zei altijd: holle vaten klinken het hardst.
Het probleem is, dat tegenprotest niet echt kan vatten, wat de problemen aan de protestbeweging zijn. Ik geloof verreweg de meesten zijn het ermee eens, dat het afschuwelijke leed van de mensen in Gaza gestopt moet worden. Het zou echt ongelofelijk smakeloos zijn een ‘tegenprotest’ te organiseren.
Maar de extreme standpunten zullen veel in het VU-gemeenschap voor het hoofd stoten. Te eisen dat alle onderzoeks-banden verbroken zullen worden, dat Israel ophoud te bestaan, Israelis met Nazis worden vergeleken, of zelfs de Hamas als vrijheidsvechters worden uitgemaakt – dit zijn standpunten, die zeker niet door iedereen gesteund worden. Maar tegenprotesten zijn niet de form, om zo een onderscheid te kunnen uiten.
Ik had gehoopt dat wij in een universiteit beter in dialoog kunnen gaan, maar pogingen van dialoog worden steeds meer weg-geschreeuwd. (Ik zelf voelde mij tenminste niet veilig genoeg, om met het tentenkamp in dialoog te gaan.)
De standpunten van de protestanten worden steeds extremer, net als de vormen van protest.
Dit maakt mij diepe zorgen.