Na twee roerige jaren neemt Cees Veerman afscheid als voorzitter van de Raad van Toezicht van VU/VUmc. ‘Ik heb zelden zo hard gewerkt. Maar ik kan nu met een gerust hart weg.’
Waarom gaat u zo snel alweer weg?
‘Snel? Het is maar hoe je het bekijkt. Ik trad aan in de verwachting dat het een ‘gewone’ raad van toezicht zou worden met zes vergaderingen per jaar. Nou, dat bleek dus totaal anders te zijn. Door de opeenstapeling van vraagstukken – van de Eyeworks-affaire en de VU-reorganisatie tot de bestuurscrises bij zowel VUmc als de VU – lag er ongelooflijk veel werk. Ik heb minstens zestig vergaderingen gehad, kortom, in die twee jaar voor minstens vier jaar gewerkt.’
Heeft uw vertrek te maken met de recente bestuursperikelen bij VU en VUmc?
‘Integendeel. Ik zou nooit weggaan als ik niet de overtuiging had dat de juiste mensen op de juiste posities zijn gebracht. Daar heb ik onverwachts in de rol van een soort crisismanager aan bijgedragen. Het tweede jaar hoefde ik daar geen vergoeding voor; als het maar goed kwam met de VU. De nieuwe bestuurders bij de VU en VUmc en de nieuwe toezichthouders bij VUmc zijn zeer gekwalificeerde mensen. Die hebben mij niet meer nodig. Ik kan met een gerust hart weg.’
U heeft veel nevenfuncties: had u wel genoeg tijd voor toezicht op VU en VUmc?
‘Zie wat er tot stand is gebracht en oordeel zelf. Ik hoef geen pluimen te hebben: ik ben aangetrokken en heb gediend. Ik heb m’n karwei afgemaakt. Maar ik durf te stellen dat ik zelden zo hard heb gewerkt; het ministerschap was makkelijker. Het is ten koste gegaan van mijn huiselijke leven. Maar het is ook bevredigend dat het nu op orde is.’
Jaap Winter blijft ook hoogleraar – gelooft u in parttime bestuursfuncties?
‘Hij is voltijds voorzitter van het College van Bestuur van de VU en daarnaast hoogleraar. Uit eigen ervaring weet ik dat het kan. En het voegt ook veel toe om onderwijs te geven; het houdt je betrokken bij het werkveld.’
Hoe heeft u Wouter Bos zover gekregen om zoveel salaris in te leveren?
‘Bij zijn functie hoort het wettelijke salaris; dat was geen enkel punt van bespreking. Hij heeft zijn eigen afwegingen gemaakt. En ik vind het hartverwarmend dat mensen van dat kaliber hun krachten willen geven. De VU mag zich in de handen knijpen met zo’n aanwinst.’
Heeft een universiteit met een christelijke levensbeschouwing nog toekomst?
‘Levensbeschouwing heeft in toenemende mate toekomst voor iedereen. Mensen zijn nu onzeker over hun toekomst en die van hun kinderen; levensbeschouwing, bepaald ook de christelijke, kan houvast bieden. En wetenschap heeft uiteindelijk ook ethische grondslagen. Kijk naar de vragen rond genetische modificatie, leven en dood, euthanasie, benadering van patiënten, correct zaken doen. Daar moet je studenten mee bewerktuigen. Het is de opdracht van een bijzondere universiteit als de VU om dat te doen.’
De VU leent 230 miljoen van de Europese Investeringsbank, voor de nieuwbouwplannen. Is het financiële risico niet veel te groot?
‘De beoordeling van het bouwprogramma moet nog eens goed door het nieuwe bestuur worden bekeken. Ik ga daar niets meer over zeggen. Nee, ook niet over de Hortus of het voortbestaan van de VU-vereniging. Ik heb me altijd geërgerd aan mensen die in hun afscheidsinterview allerlei raadgevingen en opvattingen meegaven. Dat gaan we dus niet doen.’