“We hebben gesmeekt om iets anders.” Rob de Crom, directeur onderwijs van de faculteit Economische Wetenschappen en Bedrijfskunde, is tevreden over het resultaat van de verbouwing van de faculteit. Maar hij vraagt zich wel af waarom in de gangen de originele diepbruine tegels uit de jaren zeventig blijven liggen. “Het steekt zo af bij de nieuwe ruimtes die licht en modern zijn geworden. Maar het schijnt een geldkwestie te zijn.”
“Dat klopt”, zegt Ivo van Wijk, programmamanager hoofdgebouw. De verbouwing van het gebouw gaat op een krap budget. Er is zestig miljoen beschikbaar om een totaal van negentigduizend vierkante meter te verbouwen. “We hebben gekeken wat er nodig is om het gebouw nog minimaal vijftien jaar te laten functioneren. Er zijn veel wensen, maar we hebben beperkte middelen.”
Duizenden meters bruine vloer
Veel mensen zagen de tegels liever gaan, maar wat rekenwerk liet zien dat dat te prijzig zou worden. “Want als je de tegels bij de faculteiten weghaalt, is het dan nog logisch dat je ze in de gangen, de aula en hoofdingang laat zitten?” In totaal gaat het om zeventienduizend vierkante meter aan bruine tegels.
Het verwijderen, egaliseren van de vloer en het leggen van nieuwe tegels zou op ongeveer 1 miljoen euro uitkomen. “Dat is een hele investering om alleen de tegels te vervangen. Wij hebben er uiteindelijk voor gekozen om dat geld ergens anders in te steken.”
Monument
“Over smaak valt te twisten en dat doe ik graag”, zegt Van Wijk. “Er wordt discussie gevoerd of het gebouw monumentwaardig is, omdat het kenmerkende architectuur uit de jaren zeventig is. De kenmerken uit die tijd willen we zoveel mogelijk in ere houden.”
Dat betekent een hoofdgebouw mét bruine tegels en veel kolommen. Ook worden de betonstenen muren en de andere betonnen elementen niet geschilderd. “Daar vragen veel mensen om. Maar dat proberen we zoveel mogelijk in stand te houden.”