Medicijnen werken lang niet bij iedereen hetzelfde. En ook bijwerkingen verschillen van persoon tot persoon. Personalised medicine is hot onder wetenschappers, maar in de spreekkamer wordt er nog nauwelijks iets mee gedaan. Studievereniging Mens, van medische natuurwetenschappen organiseert op woensdag 5 november een symposium voor studenten en medewerkers over het onderwerp.
Medicijnen nu inefficiënt
Studenten medische natuurwetenschappen zullen in de toekomst nog veel te maken krijgen met personalised medicine, of ze later nu in een ziekenhuis zullen gaan werken, of bij een farmaceutisch bedrijf. Dat hoopt Hans Westerhoff, hoogleraar systeembiologie, en een van de sprekers op het congres, tenminste. Westerhoff vindt het onbegrijpelijk dat artsen niet nu al meer gebruik maken van kennis die er ligt.
“Nu kom je bij de dokter omdat je ziek bent. De dokter geeft je een medicijn. Je hebt dertig procent kans dat het aanslaat. Als het niet aanslaat, kom je na een week terug en krijg je een ander middel. Dat slaat weer bij 25 procent van de mensen aan. Uiteindelijk heb je zo na vier of vijf keer de meeste mensen wel geholpen, maar dat kan veel efficiënter.” Als dokters meer informatie zouden hebben over hoe het lichaam van specifieke patiënten werkt, een soort biochemische routekaart, weten ze meteen welk medicijn voor een bepaalde patiënt het best is. Over die routekaart gaat Westerhoff het hebben tijdens het symposium.
Elke keer de studie uitleggen
Elke twee jaar organiseren studenten medische natuurwetenschappen zelf een symposium over een actueel wetenschappelijk thema. “We doen een multidisciplinaire studie. We zijn dus ook altijd op zoek naar een onderwerp dat interessant is vanuit de natuurkunde, de scheikunde en de geneeskunde”, vertelt commissievoorzitter Roosje Ruis (rechts op de foto). Het congres is een visitekaartje naar binnen en naar buiten. “Hiermee laten we zien waar onze studie medische natuurwetenschappen in de praktijk over gaat”, vertelt Rouquaya Ayadi (links op de foto), die het congres de vorige keer organiseerde. “Want dat is met zo’n nieuwe studie lang niet altijd duidelijk.”
Daarom is het ook altijd een hele klus om sponsoren voor het congres te vinden. “Ook aan bedrijven moet je elke keer uitleggen wat de studie inhoudt. Dan vinden ze het vaak heel interessant en zijn ze soms bereid iets te geven, maar dan ben je al een aantal gespreken verder”, vertelt Ruis. “En een hoge entree vragen, zoals op andere wetenschappelijke congressen gebeurt, willen we ook niet, want dan is het niet meer toegankelijk voor studenten.”
Dan maar Uilenstede
Het Mens-symposium moet het dus doen met een klein budget. Zo klein dat de huur van een geschikte zaal op de VU-campus, zoals het auditorium, dit jaar te hoog werd. Daarom wijken ze uit naar de Griffioen in Uilenstede.
Ruis is nu vooral druk met de laatste dingen: zorgen dat er praatjes worden gehouden bij colleges, flyers uitdelen, de kaartverkoop. Ayadi en Ruis hopen dat er veel mensen komen. “Als we tussen de honderd en honderdtwintig bezoekers hebben, is ons doel geslaagd”, vertelt Ruis. Kaarten bestel je hier.