Het zeuren over de inhoud van kerstpakketten is de nationale hobby in Nederland. Maar hier aan de VU hebben we het goed, blijkt uit de Nationale Universiteitskerstpakkettenvergelijking van zes universiteitsbladen.
De kerstgeschenkbon van de Vrije Universiteit
Altijd dat gezeur over de inhoud van het kerstpakket. De VU ontneemt haar werknemers al jaren die kans door gewoon een geschenkbon op te sturen. Mogen mensen lekker zelf op een website kiezen wat ze leuk vinden.
Wel blijft deze universiteit het braafste jongetje van de klas. Er valt een sportbon van het eigen VU-sportcentrum te kiezen of een donatie aan geselecteerde goede doelen. Een boekenbon is geen optie: er is al een selectie aan boeken gemaakt, van Jamie Oliver tot voedselwetenschapper Martijn Katan. Want stel je voor dat je met kerst graag Fifty Shades of Grey zou willen lezen.
Wie toch voor het ouderwetse kerstpakketgevoel gaat, selecteert het pakket van de Wereldwinkel. Met onder meer een juten tas met hennamotief, een pak appelsap en een Thais wokpakket. Inhoud: rijst, ananas, woksaus, curry kruidenpasta, wokbakjes en eetstokjes.
Kruikenzeikersfles
Het exotische kerstpakket van het University College Tilburg
“Wat zullen we vanavond eens eten, schat? Toch maar eens die pasta uit het pakje, de saus uit blik ennuh de basilicum en papaya (?!?) die we in de kruikenzeikersfles hebben gepropt? Moet toch een keertje op hè?” Maar ho ho ho, wacht ‘ns even, niet te cynisch: de surprise zit hem in de box, want van Dutch Design, te gebruiken als opbergmeubel, tafeltje of stoeltje! Medewerkers van University College Tilburg vallen met hun neus in de boter, want die krijgen niet een, maar twéé kerstpakketten.
Niks krijg je bij de Radboud Universiteit
Kerstpakketten zijn voor medewerkers van de Radboud Universiteit iets uit een ver verleden. In 2012 was het crisis en het universiteitsbestuur greep dat moment aan om een einde te maken aan de dozen vol chocola, wijn en ragout. Scheelde toch mooi 275.000 euro. Liever daarop bezuinigen dan op onderwijs en onderzoek, zo luidde de rechtvaardiging toen.
Dit jaar laaide de discussie over het kerstpakket weer op, dankzij een opiniestuk van hoogleraar René ten Bos in het in het Financieele Dagblad. Met lichte spot, maar toch gemeend schreef hij: ‘Hoe dom is het om dit af te schaffen? Rust aan het arbeidsfront is ermee gediend. Nee, de wereldvrede zelfs. Ik gun alle volkeren in de wereld een kerstpakket.’ Het college van bestuur is het niet met Ten Bos eens en ziet niks in een herinvoering.
Goede chocolade
Een klassieke kerst aan de Erasmus Universiteit
Het kerstpakket van de Erasmus Universiteit Rotterdam zit dit jaar in een stevige doos met een handig handvat, dat overigens wel pijn gaat doen als je er de halve Rotterdamse binnenstad mee doorkruist. Net als vorig jaar, alleen toen kwam je er thuis achter dat je in de doos een rolkoffertje had meegesjouwd. Dit jaar niet: de inhoud is klassiek, grijs (letterlijk) en degelijk.
Maar geen klachten, want ze houden in de Maasstad wel van een traditionele kerst. De cashewnootjes, chocola en toastjes ontbreken niet, er is een flesje wijn en ook het verplichte nonfoodproduct is aanwezig: een hamamdoek. Een belangrijk pluspunt: geen varkensvlees dit jaar. Nog een plusje: lokale producten zoals maasstroompjeskoek en Rotterdamse zeemansboter. De Tony Chocolonely is al op.
Jaren zestig onderzetters
Ze jubelen en juichen wat af in Eindhoven. Niet alleen vierde de technische universiteit aldaar in april haar zestigjarig bestaan, ook gedurende de rest van het jaar knoopte de uni het ene na het andere succes aan elkaar, aldus collegevoorzitter Jan Mengelers in zijn eindejaarsdankwoord. Daar moet extra op gedronken worden (hi-ha-ho) en dus telt het kerstpakket dit jaar niet twee, maar drie flesjes: een rood-wit koppeltje van Portugese komaf én een schuimende Crémant de Bourgogne om de toenemende werkdruk weg te drinken de lustrumfeestvreugde tot het bittere eind vast te houden.
Daar kan heel deftig over gedaan worden, maar persoonlijk vindt de redactie van universiteitsblad Cursor de TU/e-wijntjes doorgaans wat vlak van smaak. Ze kijken er dan ook vooral naar uit om de jaarlijkse giftcard van de Bijenkorf stuk te slaan op iets wat we ongetwijfeld ontzettend níet nodig hadden, maar wat dan toch even zo fijn verwennerig (en gratis) voelt. Oh ja, die kurken ’60 years’-onderzetters: tja.
Kerstmarkt
Strips bij de Universiteit Utrecht
Het kerstpakket van de medewerkers van de bètafaculteit en de ambtenaren van de bestuursdienst van de Universiteit Utrecht mochten ze zelf samenstellen. In de Vagant, een kantine die voor de gelegenheid was omgebouwd tot een kerstmarkt, werden de medewerkers welkom geheten door een heraut. Ze kregen een zakje met 16 dukaten (met een waarde van 2,50 per dukaat) en dan konden ze gaan shoppen. Onder genot van een bekertje warme chocolademelk of een kommetje erwtensoep en met de klanken van een kerstman die op een keyboard speelde, werd een kerstsfeer gecreëerd.
Zo’n 20 standhouders probeerden hun waren aan te prijzen. Het aanbod varieerde enorm. Zachte sloffen, ovenschalen, boeken, duurzame wijn, biologische olijfolie, een bierpakket, heuse UU-kledingstukken, Keniaanse sierraden of gewoon wat dukaten voor het goede doel. Je kon het zo gek niet bedenken. Geen zin om je te begeven in deze opgeklopte kerstmarkt? Dat kon, maar dan zal je je digitaal samengestelde kerstpakket pas in februari ontvangen.
Dankbrief
VVV-bonnen in Maastricht
Vijftig euro aan VVV-cadeaubonnen en een dankbrief (“we willen u hartelijk danken voor uw inzet”), dat ligt er rond kerst in de brievenbus van de medewerkers van de Universiteit Maastricht. Net als vorig jaar, het jaar daarvoor, daarvoor en waarschijnlijk ook daarvoor. Ooit waren er verschillende opties, kenbaar gemaakt op een speciale website. Er kwam dan een paar weken voor kerst een emailalert. ‘Attentie! Wat wilt u graag ontvangen? Een doos met wellness- of kookspullen of toch maar Irischeques? Of geeft u liever aan een goed doel (UAF Vluchtelingen Studenten)?
Op de redactie van Observant koos bijna iedereen voor bonnen, en nee, niet omdat we niet graag geven, maar omdat het leuk is om iets te krijgen. Of zoals een collega riep: “Fijn! Kan ik weer Sloggies kopen bij de Bijenkorf.” U begrijpt: bonnen doen het goed. Een ooit geschonken dinerpas of bonnenboekje met de mogelijkheid een workshop vilten of personal styling te volgen, kon de gemeenschap niet bekoren. Overigens komt er nog iets aan: een jubileumboek vanwege het veertigjarig feestje van de UM. Was mooi geweest voor onder de kerstboom, maar het wordt januari. Het UM-post-kerst-geschenk.
USB-lader
Ook een cadeaubon in Wageningen
Een compleet servies of toch maar een multifunctionele usb-lader. En omdat dit Wageningen is kun je ook kiezen uit een verrekijker of een keramieken (!) vogelhuis. Een greep uit de tientallen kerstcadeautjes waaruit WUR-medewerkers kunnen kiezen. Makkelijk voor de bedenker van het kerstpakket; zo heb je de minste kans geklaag te moeten aanhoren. Aan de binnenkant van de cadeaubon is een mooie boodschap terug te vinden – al is het de vraag hoeveel mensen die echt daadwerkelijk lezen. Het is net een speech tijdens een officieel kerstdiner waar makkelijk de helft van geschrapt had mogen worden. Maar dat terzijde.
Om het echte kerstgevoel te krijgen, kunnen Wageningen-medewerkers hun budget ook opmaken aan een goed doel. Of een Donald Duck-abonnement dat recht geeft op elf strips. Ben je toe aan een nieuwe tas of rugzak? Ook daar is in voorzien. Ze moeten wel oppassen dat ze de cadeaubon rustig openmaken. Want het blijkt een heel gepuzzel om een kapotgescheurde inlogcode weer enigszins leesbaar te krijgen.
Ook al niets
De UvA-medewerkers van Informatica zullen wel balen dat ze na hun verhuizing naar Buitenveldert niet bij de VU in dienst mogen treden. Want UvA-medewerkers krijgen dus niets van hun bestuur. Behalve de hartelijke groeten.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Vincent Koperdraat (Resource, Wageningen University), Ries Agterberg (DUB, Universiteit Utrecht), Wendy Degens (Observant, Maastricht University), Monique van de Ven (Cursor, TU Eindhoven), Elmer Smaling (Erasmus Magazine, Erasmus Universiteit Rotterdam), Daan Rutten (Univers, Tilburg University), Mathijs Noij (Vox, Radboud Universiteit Nijmegen)