Houd je van onderzoek doen? Misschien moet je dan niet de wetenschap in gaan. Dat is de strekking van een blog van een redacteur van de Times Higher Education, het bedrijf dat elk jaar een ranglijst samenstelt van universiteiten over de hele wereld.
De auteur, David Matthews, baseert zich op Nederlands onderzoek van het Rathenau Instituut over hoe wetenschappers hun tijd indelen. Een van de conclusies is dat wetenschappers minder tijd aan hun onderzoek besteden en meer bezig zijn met onderwijs en andere taken dan afgesproken. En overwerk is aan de orde van de dag.
Bron: Rathenau Instituut 2018
Managementtaken
Hoe hoger in de hiërarchie, hoe erger het allemaal wordt. Promovendi en postdocs besteden de meeste tijd aan onderzoek doen, hoogleraren de minste. Die laatsten zijn meer bezig met onderwijs geven, managementtaken en begeleiding van onderzoek. Terwijl de meeste wetenschappers in de enquête aangaven dat ze het liefst onderzoek doen.
‘Dat is niet wat de meeste jonge wetenschappers aan het begin voor ogen hebben’, schrijft Matthews. ‘Want wat betekenen de cijfers? Hogerop komen in de wetenschap is vaak wegbewegen van de reden waarom je aan een wetenschappelijke carrière begon.’
Zelfstandig
Hij rekent voor dat je meer tijd aan onderzoek kunt besteden als je het doet naast een gewone baan. ‘Stel dat je 55 uur werkt, net als een fulltime hoogleraar, en een vierdaagse, 30-urige baan hebt om brood op de plank te hebben, dan heb je 25 uur per week over om onderzoek te doen.’ Dat is beduidend meer dan de krap 9,5 uur per week die hoogleraren op de universiteit eraan besteden.
Zelfstandig onderzoeker worden is vrij onmogelijk voor wetenschappers die dure microscopen of andere instrumenten nodig hebben, en is het de vraag of je net zo serieus genomen wordt als je niet gelieerd bent aan een academische instelling. Maar, stelt Matthews, ‘voor geestes- en sociaalwetenschappers is het de vraag of die drempels hoog genoeg zijn om een stap in het universitaire systeem te verantwoorden, waarin je aan het eind van de dag mogelijk geen tijd meer hebt voor je echte passie.’
Daarom concludeert hij: ‘Als je doel is om onderzoek te doen, met tijd om na te denken en te schrijven over wat je interesseert, dan is academia misschien niet iets voor jou.’