Terwijl college van bestuur en de vakbonden in de clinch liggen over een nieuw Sociaal Plan, duurt de onzekerheid voor de medewerkers voort. Waar gaat de discussie eigenlijk om?
Voorafgaand: Het CvB stelt een nieuw Sociaal Plan voor. De vakbonden vinden het juridisch ingewikkeld en stellen de bespreking ervan uit. Het CvB vindt dat de bonden zo de totstandkoming van een goed plan belemmeren en dat daardoor de onzekerheid voor de medewerkers onnodig lang voortduurt. Dit alles speelde zich de afgelopen 24 uur af. Maar waar gaat het nu eigenlijk om? Wat staat er in het nieuwe plan over de toekomst van die onzekere werknemers? Onderstaand rekenvoorbeeld moet het aanbod van het CvB duidelijk maken.
De gemiddelde VU-er
De ‘gemiddelde werknemer’ in een ondersteunende functie binnen de VU is 45 jaar en werkt 11 jaar bij de VU. Als hij of zij vanwege de reorganisatie in de bedrijfsvoering boventallig wordt, gaat op basis van de CAO een periode van 13 maanden ontslagbescherming in. Gedurende die periode behoudt de medewerker 100% salaris en alle andere arbeidsvoorwaarden. De pensioenopbouw bij het ABP loopt vanzelfsprekend volledig door. De medewerker wordt door de in te richten Transitieorganisatie intensief begeleid bij het vinden van ander werk binnen of buiten de VU. Mocht betrokkene na deze periode nog geen nieuwe functie hebben gevonden, dan krijgt hij of zij een arbeidsovereenkomst bij een externe “werkbemiddelingsorganisatie”. De duur van deze arbeidsovereenkomst hangt af van leeftijd en lengte van het dienstverband bij de VU. In het genoemde voorbeeld is dat een arbeidsovereenkomst van 2 jaar en 4 maanden. Gedurende deze periode behoudt de medewerker 100% salaris en loopt de pensioenopbouw bij het ABP nog steeds volledig door. De begeleiding bij het vinden van een andere functie gaat intensief door en ook herplaatsing binnen de VU blijft nog steeds mogelijk. Mocht na deze periode van bijna 3,5 jaar ontslagbescherming de medewerker nog steeds onverhoopt geen nieuw werk hebben gevonden, dan heeft deze medewerker aansluitend recht op een WW-uitkering van bijna 3 jaar (35 maanden).
Samenvattend zijn de gevolgen voor de werknemer uit het voorbeeld dus: 3,5 jaar volledig behoud van werk, 100% salaris en pensioenopbouw plus intensieve werk-naar-werkbegeleiding en vervolgens een WW-periode van bijna 3 jaar.
Passende arbeid
Een sociaal plan regelt natuurlijk meer dan alleen ontslag. Er staan bijvoorbeeld ook afspraken in over salarisgarantie bij herplaatsing (cvb-voorstel: 4 jaar garantie, daarna afbouwen) en reïntegratie. Over dat laatste zegt het bestuur in het nieuwe Plan: ‘In samenhang met de voorgestelde verlenging van de ontslagbeschermingstermijn achten wij het van belang de re-integratieverplichtingen van werkgever en werknemer scherper te formuleren. In dit verband denken wij er aan om gedurende de ontslagbeschermingsperiode aansluiting te zoeken bij de sollicitatieverplichting en het begrip passende arbeid zoals dat geldt in het kader van de WW.’.
De vakorganisaties hebben aangegeven dat zij de komende periode nog onderling over het voorstel van het CvB willen overleggen. Mochten de onderhandelingen volgende week niet op gang komen dan zal het CvB het voorstel in de vorm van een Sociaal Plan aan de Ondernemingsraad voorleggen en hen vragen om hierover op korte termijn een advies aan het College van Bestuur uit te brengen.