Helpt het meten van iemands temperatuur via de pols en het oor om koorts op te sporen, en zo het risico op virusbesmettingen te verminderen? Twee studenten bewegingswetenschappen gaan dat dit voorjaar op vier middelbare scholen onderzoeken.
Ontdek je op tijd dat iemand koorts heeft, dan kun je diegene buiten de massa’s houden en dat scheelt besmettingen. Ongeveer 8 op de 10 mensen die covid-19 onder de leden hebben, krijgen namelijk koorts.
Koorts opsporen gaat het best via een interne thermometer, in de slokdarm of rectaal. Maar die zijn niet gebruiksvriendelijk voor een snelle temperatuurscreening. Dus gebruiken sommige bedrijven apparaten die via het voorhoofd, pols of oor de temperatuur meten. Maar die zijn minder betrouwbaar.
Sceptisch
Twee studenten van de VU gaan nu een polsthermometer en een oorthermometer met elkaar vergelijken in een experiment op vier middelbare scholen in Nederland. “De polsthermometer haalt in een recent Chinees onderzoek hoopgevende resultaten”, vertelt begeleider hoogleraar thermofysiologie Hein Daanen. “Maar wij zijn sceptisch. We willen nu graag zelf zien of het zo is.”
De studenten gaan van maart tot de zomer metingen doen op vier middelbare scholen. Ze nemen in de klas de temperatuur op van groepen leerlingen via de pols en het oor en laten hen vragenlijsten invullen over coronagedrag.
Schil
“Je wilt de temperatuur van binnen weten, die is lastig te meten van buiten”, zegt Daanen. “Het lichaam is als een kern met een schil eromheen. De kern zijn hersenen, hart, longen, ingewanden. De schil is de huid, de interface tussen buiten en de kern. In rust is de binnentemperatuur vrij constant 37 graden. Bij koorts wil je de verhoogde temperatuur meten onafhankelijk van de omgevingstemperatuur.”
Iemands pols is bij het binnenkomen misschien nog koel van de buitenlucht. En een oorthermometer meet idealiter vlakbij het trommelvlies, die dichtbij een slagader ligt, maar de een heeft een lange gehoorgang, de ander een korte en bij weer een ander zit die vol oorsmeer.
Thuisblijven
De vragenlijsten dienen om ook het gedrag van de scholieren te meten. Mogelijk blijven leerlingen eerder thuis als ze zich niet zo lekker voelen, als ze weten dat ze op school getemperatuurd gaan worden. Ze krijgen vragen als: ‘Hoe groot is de kans dat u een medeleerling met hoestbuien op school of werk aanspreekt en adviseert thuis te blijven?’
De resultaten van het onderzoek zijn in eerste instantie bedoeld voor de wetenschap, zegt Daanen, ook al is het een vraag waar de politiek ongetwijfeld ook in geïnteresseerd is. “We gaan ons daar niet door laten haasten. Als het onderzoek zich ervoor leent, zullen we de resultaten publiceren. En publicatie gaan heel snel; sinds corona is de doorlooptijd veel korter.”
De heilige graal zal het hoe dan ook niet opleveren. Daanen: “We vergelijken alleen deze twee soorten thermometers. Een gouden standaard kunnen we niet uit dit onderzoek halen. En bovendien, mensen met covid-19 hebben niet altijd koorts en mensen met koorts hebben niet altijd covid-19. Als coronascreening is het niet waterdicht.”