Wilde dieren zijn van niemand en dat maakt ze kwetsbaar voor stropers en handelaren. Zuid-Afrika probeert daar iets aan te doen door de dieren eigendom te maken van lokale grondeigenaren. Inmiddels is ongeveer een zesde van het land in beheer bij 9500 wildboeren, die geld verdienen met wildvleesproductie, ecotoerisme, het fokken van wilde dieren en de jacht.
Blanke vorm van landgebruik
Er is veel kritiek op deze ontwikkeling, stelt Dhoya Snijders in zijn promotieonderzoek. Commerciële exploitatie van wild wordt vaak weggezet als een exclusieve ‘blanke’ vorm van landgebruik. Snijders vindt deze kritiek terecht: “Het bezitten van dieren legitimeert het bezit van grote stukken land en een inrichting waarin vee, gewassen, bebouwing en andere mensen geen plek hebben.”