Cijfers die tijdens de lockdown zijn gehaald, zouden het cijfergemiddelde van studenten niet omlaag moeten kunnen halen, stellen drie derdejaars VU-studenten in een petitie. “Studenten kunnen wel wat vermindering van de druk gebruiken.”
In de petitie verzoeken Sofia Fricano (23), Lotte Meijs (25), en Tara Zver (23) de VU en de UvA een zogenoemd no-detriment-beleid aan te nemen. Dat houdt in dat cijfers die gehaald worden tijdens de lockdown het cijfergemiddelde niet negatief kunnen beïnvloeden. Cijfers die het gemiddelde opkrikken zouden dan wel meetellen, maar cijfers onder het gemiddelde kunnen dat niet omlaaghalen – mits het om voldoendes gaat. Het gaat daarbij om het cijfergemiddelde dat bij ingang van de lockdown, op 13 maart, is vastgesteld.
Deze week leggen VU-studenten de petitie voor aan de examencommissie. Ondertekenen kan nog.
Kans op fraude
Met het wegvallen van fysieke colleges kampen studenten plotseling met veel onzekerheid en stress, aldus de initiatiefnemers. Uitwisselingsstudenten die halsoverkop terug moesten naar het land van herkomst zijn genoodzaakt met tijdsverschil en op afstand toetsen te maken, studenten kunnen het lab niet bezoeken of kampen met gehorige thuiswerksituaties en online toetsen hebben een hogere tijdsdruk om de kans op fraude te minimaliseren. De omstandigheden zijn op z’n zachtst gezegd afwijkend.
Hoge cijfers halen is nu moeilijker
Genoeg reden voor de universiteit om dan ook hun cijferbeleid aan te passen, stellen Meijs en Zver in een videogesprek. Beiden hebben naar eigen zeggen altijd hard gewerkt om hun cijfergemiddelde hoog te houden, en merken dat dat met de werkwijze tijdens de lockdown moeilijk is vol te houden. Zver kreeg vanuit Slovenië een beurs om hier te studeren, het is van groot belang dat zij goede cijfers blijft halen.
Meijs: “Ook van docenten wordt aanpassingsvermogen gevraagd. Ze hebben op korte termijn hun colleges anders moeten indelen. In andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, wordt al eenzelfde aangepast beleid gevoerd.” Zver: “We willen vooral docenten en studenten bewustmaken van wat er allemaal mogelijk is in deze vreemde tijden.”
Is zo’n aangepast cijferbeleid wel iets dat universiteiten zelf kunnen doorvoeren, of is daar een landelijk akkoord van het onderwijsministerie voor nodig?
Meijs: “Voor zover wij horen vanuit de VU zijn docenten zelf verantwoordelijk voor de invulling van hun cijferbeleid. Het zou wel mooi zijn dat als het hier lukt, dit ook landelijk wordt opgepikt. Maar ons plan richt zich op de komende drie maanden. Als het om een definitieve aanpassing zou gaan, zouden we misschien de goedkeuring van het ministerie nodig hebben, maar beslissingen als deze worden over het algemeen nu snel genomen.”
Wat zou je zeggen tegen mensen die door zo’n aangepast beleid de waarde van het diploma in twijfel gaan trekken?
Meijs: “Op een bachelor met zes semesters zal maar één semester bijzondere regels hebben. Studenten moeten nog steeds een voldoende halen voor hun vakken, dus het is niet zo dat ze nu zomaar een diploma krijgen.”
Zver: “Daarnaast vraag ik me af in hoeverre de hoogte van een cijfer in deze tijden van corona de kwaliteit van iemands kunnen aanduidt. Er zijn nu veel meer externe factoren die de prestatie beïnvloeden.”
Is het dan niet überhaupt de vraag of het moeten halen van voldoendes nu een redelijke eis is?
Zver: “We denken dat de eis om een vak te halen wel gehandhaafd moet worden. Anders zou de motivatie van studenten kunnen wegvallen, en dan komt inderdaad misschien de waarde van het diploma in het geding. In ons beleid laten we het in het midden hoe hoog het cijfer moet zijn om een voldoende resultaat te behalen. Universiteiten zouden daar dus nog iets in kunnen versoepelen. In andere landen bieden universiteiten bijvoorbeeld extra herkansingsmogelijkheden aan. Er zijn veel dingen mogelijk, maar we moeten eerst maar eens kijken of universiteiten openstaan voor een gesprek hierover.”
Krijgen jullie al enige bijval vanuit de VU?
Meijs: “We zijn in gesprek met de facultaire studentenraad van de bètafaculteit en onze onderwijscommissie. We benaderen ook docenten die we kennen van ons werk als onderwijs-assistent. En we merken dat studenten al enthousiast reageren op het plan. Het aantal ondertekeningen groeit.”