Hoe veel vluchtelingen overlijden terwijl ze de Europese Unie proberen binnen te komen weet niemand. Feit is dat maar een klein deel van al deze mensen wordt geregistreerd. Van de meesten wordt nooit iets teruggevonden. En zelfs als ze wel worden geregistreerd, kan hun identiteit lang niet altijd worden vastgesteld.
De vakgroep van Thomas Spijkerboer, hoogleraar migratierecht, probeert grensdoden in kaart te brengen. Ze presenteerde vandaag een database (borderdeaths.org) waarin de geregistreerde doden staan. Dat zijn er 3188 tussen 1990 en 2013. Dat dit een fractie is van het totaal, is duidelijk: alleen al in de eerste maanden van dit jaar zijn er alleen in de Middellandse Zee zo’n 1800 mensen verdronken.
Sterke groei
Ook blijkt uit de cijfers dat het aantal geregistreerde grensdoden in 2013 zeer sterk is gegroeid ten opzichte van voorgaande jaren. De onderzoekers hebben verschillende regio’s met elkaar vergeleken en komen tot de voorzichtige conclusie dat dichtere grenzen op een bepaalde plek een groei van het aantal vluchtelingdoden op andere plekken tot gevolg heeft.
Vooronderstellingen
Politici roepen allerlei dingen over dat de grenzen dicht moeten, dat laks grensbeleid indirect zelfs doden zou veroorzaken, vanwege de aanzuigende werking. Maar omdat we de getallen niet kennen, baseren we ons beleid op vooronderstellingen en niet op feiten, dat is onverantwoordelijk, zei Spijkerboer bij de presentatie van de database.
Het onderzoek van de VU naar grensdoden is tamelijk uniek in de wereld. Er was internationale mediabelangstelling. Onder meer persbureau Reuters schreef over de database.