Heeft de uitkomst van het Advalvas-onderzoek naar de kwaliteit van scripties gevolgen bij de faculteit Geesteswetenschappen? Decaan Michel ter Hark is niet overtuigd.
Advalvas liet drie emeritus hoogleraren scripties opnieuw beoordelen. Hun beoordelingen kwamen op hetzelfde neer: hoe recenter de scriptie, hoe lager het nieuwe cijfer.
Maatregelen
“Er is een verschil in de becijfering door de emeriti en die van onze eigen docenten indertijd. Wij zien dit echter als een pilot en niet als een groot onderzoek. Het is dan ook afwachten of en welke maatregelen er genomen moeten worden”, reageert Ter Hark.
Ter Hark merkt op dat hij de resultaten van het onderzoek niet terugziet in opmerkingen van de visitatiecommissie. “Bij geschiedenis bijvoorbeeld waren ze alleen maar positief over de kwaliteit van de scripties van de afgelopen vijf jaar.”
Curve
Zelf verklaart hij de afwijking in de becijfering vooral vanuit de neiging van docenten om cijfers volgens een curve te beoordelen. Aangezien de deelnemende emeriti hoogleraren niet wisten dat alle scripties een negen gekregen hadden, zou dit een rol kunnen spelen. “Als je zo’n kleine steekproef met maar drie hoogleraren neemt, dan krijg je bij de beoordeling een tendens van regressie naar het midden. Dat is het gevolg van de opzet van het experiment.”
Dit verklaart echter niet hoe het komt dat de herbeoordeling vooral slecht uitviel voor de nieuwere scripties. Hoewel de hoogleraren niet wisten uit welk tijdperk de scripties kwamen, scoorden de moderne werken veel slechter dan de oude scripties.
Paradigmatisch verschil
De decaan denkt dat de keuze voor deze emeriti hoogleraren van andere universiteiten daar een rol bij speelde. “Zij kunnen een andere opvatting over het vakgebied hebben.” Kunstgeschiedenis bijvoorbeeld is op de VU heel interdisciplinair gericht. “Dat past bij de veranderingen in het vakgebied.”
Bij de selectie is vooraf gekozen voor scripties met tijdloze onderwerpen, juist om zulke problemen te voorkomen. Ter Hark denkt dat dit niet voldoende gebeurd is. “Zo’n paradigmatisch verschil in hoe er naar scripties gekeken wordt, is in mijn ogen een wezenlijk punt.”