Wie wil weten hoe universiteiten de hoge werkdruk te lijf gaan, kan dat nu online opzoeken. Iedere universiteit moest een plan van aanpak schrijven en die plannen staan sinds kort op de website van de VSNU.
Strikt genomen hadden de plannen er al eind vorig jaar moeten liggen. Zo stond het althans in de cao van maart 2017, maar die deadline bleek voor de meeste universiteiten niet haalbaar. Nu liggen de plannen er alsnog en kan iedereen nalezen welke maatregelen er worden genomen om de werkdruk te verlichten.
Dat maatregelen hard nodig zijn, zeggen vakbonden en belangenverenigingen al geruime tijd. De werkdruk op universiteiten zou zo hoog zijn dat maar liefst zes van de tien medewerkers lichamelijke en psychische klachten krijgen van hun werk.
Overtuigende plannen
Ook universiteitenvereniging VSNU begrijpt dat de werkdruk hoog is. Zo neemt de druk toe om wetenschappelijke artikelen te publiceren en onderzoeksgeld aan te vragen en moeten medewerkers steeds vaker colleges geven in het Engels. Om maar nog te zwijgen van de almaar toenemende studentenaantallen.
De problemen verschillen echter per instelling, is het standpunt, vandaar dat de werkdruk niet landelijk wordt aangepakt maar dat iedere universiteit een eigen set maatregelen moet opstellen.
De plannen zijn, als het goed is, in samenspraak met de medezeggenschapsraden opgesteld. De VSNU vindt ze overtuigend. “De universiteiten nemen dit probleem heel serieus,” zegt een woordvoerder. “Ze kiezen niet voor een blauwdruk, maar hebben echt goed gekeken welke factoren bij hun instelling de meeste werkdruk veroorzaken. De gekozen maatregelen zijn dan ook vrij divers.”
A4’tje
Het ene plan is uitgebreider dan het andere. Maastricht bijvoorbeeld volstaat met anderhalf A4’tje waarin vooral wordt opgesomd wat er de afgelopen jaren al in gang is gezet, terwijl Wageningen er 61 pagina’s aan besteedt.
Sommige oplossingen klinken een beetje abstract (investeren in sociale relaties), andere zijn heel tastbaar (meer personeel). Veel universiteiten willen ook onnodige administratieve werklast terugdringen.
Nu de plannen er liggen is het zaak om ze in de praktijk te brengen. Het is aan de medezeggenschap om te kijken of de plannen worden nageleefd en of de maatregelen het gewenste effect hebben.