Campusdichter Charley Ranzijn was bij de bezetting van het Bungehuis van de UvA. Hij was er om gedichten voor te dragen en vond het zo gezellig dat hij besloot om er te blijven slapen.
Lekker kiezen
“Een bubbel, los van de buitenwereld”, zo omschrijft campusdichter Ranzijn de sfeer in het door UvA-studenten bezette Bungehuis. Er hangen briefjes op de toiletten dat geslacht er niet toe doet en dat je gewoon maar lekker een wc moet kiezen”, vertelt hij.
25 liter soep
De campusdichter vergelijkt het met een festival. “Dat is ook een wereld die losstaat van de rest van de wereld, waar je alleen een bepaald slag mensen treft. Hier hangt een vergelijkbare sfeer. Er werd veel gediscussieerd en diepe gesprekken gevoerd. Iedereen was heel lief voor elkaar, van alles werd gedeeld: eten, wijn, maar ook dichtbundels.” Kraakcafé Vrankrijk dat vlakbij het bezette gebouw ligt, sympathiseert met de bezetters en bracht 25 liter soep.
Bussemaker-Blues
Ranzijn vindt het moeilijk om het slag mensen precies te omschrijven: “mensen die er iets voor over hebben om hun omgeving beter te maken: er waren internationale studenten, studenten van het Amsterdam University College, veel docenten, en natuurlijk letterenstudenten zelf. Veel mensen met een apart uiterlijk: gekleurd haar, piercings. Oud en jong en alles ertussen.”
Ranzijn droeg zijn liefdesverklaring aan Jet Bussemaker voor en een aantal andere campusgedichten. Een bevriende singer-songwriter uit Utrecht zette Ranzijns gedicht voor Bussemaker op muziek en zo werd het de Bussemaker-blues.
Ingesloten
“Ik vind mezelf wel een activistische dichter. Ik wil niet wegblijven van maatschappelijke problemen in mijn poëzie”, vertelt Ranzijn.
Zoals iedereen moest hij naar binnen door het raam. “De deur is gebarricadeerd.” Hoe de bezetters zijn binnengekomen? Ranzijn: “Heel gemakkelijk: een aantal meisjes heeft zich ingesloten in de wc. Een paar van hen zijn gepakt, maar een paar ook niet.”
Matje opgehaald
Toen Ranzijn na zijn optreden in gesprek raakte, vond hij het zo gezellig dat hij een slaapzak en matje van huis haalde. “En de volgende ochtend om negen uur ben ik terug naar huis gegaan omdat ik iets moest afmaken voor mijn studie.”
Ranzijn is van plan vannacht ook in het Bungehuis te gaan slapen, ‘ik voel me wel thuis daar’, als het tegen die tijd nog niet is ontruimd, tenminste.