In het vorige magazine van Ad Valvas hebben we de VU als woke bolwerk in het zonnetje gezet. Wat vond u daarvan?
“Het deed me denken aan de uitspraak van Sigrid Kaag, die in haar speech bij de opening van het academisch jaar zei dat woke kennelijk een scheldwoord is geworden. Zij vindt dat duidelijk geen scheldwoord, en daar ben ik het mee eens. Als woke betekent: inclusief en pluriform zijn, je realiseren dat er ook andere perspectieven zijn dat dat van jou, daarin geïnteresseerd zijn, verschillen opzoeken, dialoog met elkaar aangaan en leren van elkaar.”
Je realiseren dat er structurele discriminatie is…
“Dat er machtsverschillen zijn, inderdaad. Als je dat allemaal realiseren woke is, is woke zeker geen scheldwoord. In die zin zijn we dan een woke universiteit. Maar woke kan ook radicale kanten krijgen. Ik denk dat dát is waar mensen zich vaak tegen afzetten.”
Hebt u daar een voorbeeld van?
“Eigenlijk altijd als er een situatie ontstaat waarin je moet kiezen tussen with us or against us. Dan vind ik het te radicaal. Daar moet de universiteit op sturen, dat die radicaliteit weer teruggaat naar dialoog.”
Maar wie vóór discriminatie is, ís toch ook against us?
“Natuurlijk zijn we tegen discriminatie. Het gaat vaak om subtielere dingen. Ik denk dat iedereen zich wel een situatie kan voorstellen waarbij je op je woorden moet letten, voorzichtig zijn met wat je zegt. Dat kan contraproductief worden.”
Maar daar is toch niks mis mee? Iedereen moet toch op zijn woorden letten?
“Jawel, maar je moet ook fouten kunnen maken. Ik hoop dat we een universiteit kunnen zijn waar je niet meteen een kopje kleiner wordt gemaakt als je een fout maakt, we zijn hier wel om te leren samen.”
Aan de andere kant is de academie toch ook de plek om mensen uit hun comfortzone te trekken, om te duwen en te schuren.
“Absoluut! Een safe space en een brave space wordt wel gezegd. Dat zijn mooie beginselen. Het betekent dus wel dat je elkaar de ruimte geeft, de veiligheid, om brave te kunnen zijn.”
Wat is eigenlijk het probleem met politiek zijn? Staan voor diversiteit ís toch politiek?
“Daar heb ik het de laatste tijd vaak over. Is de universiteit een politieke instelling? Het is een vraag met meerdere antwoordmogelijkheden. Mensen verhouden zich politiek tot elkaar. Er zijn belangen, waarden en machtsverhoudingen, ook in onze gemeenschap. Dat maakt dat er sprake is van politiek daarbinnen. Maar de universiteit, als instituut, moet zeer terughoudend zijn met politieke uitspraken. Wél staan we natuurlijk voor onze waarden.”
I appreciate our current board for their defense of our values. The only problem is what are our values? It would be easy to say we are a Christian university, but the Trump regime has showed us that people don’t agree on what Christianity is. Even the idea of “whoever is not with us is against us” comes straight out of the Bible.
And to say we shouldn’t be political needs definition. All values are political. We like to think that only those in the Hague are political and all else can be kept out. But nothing in society works that way. Even medicine has values that drive it. Humanism for one… the humanism that says human life is valuable. The problem is that we react to the surface without looking at why we are different. My idea of Christianity says to care for the weak, welcome the foreigner, and treat others the way I want to be treated. Others think Christianity means driving out the weak, the foreigner, and being top dog, even if we have to bully or terrorize others to get there.
The other problem is that we have developed into depending on businesses and churches for financing, which kills all independence. We need to consider if it is worth the growth if we are bought by others… including grants. Are we ever neutral if our funders hold our reigns?
I would welcome a series of interviews with the board to work out what are values are and how they will be exhibited in policy. That would be a great tactical plan to get behind. Well, maybe. 🙂
Ik ga een heel eind mee in de antwoorden van Jeroen. Precies in de bereidheid anderen te accepteren voor wat ze zijn, wat ze denken en in welke hoedanigheid. Geaardheid, gender, afkomst, gehandicapt/ beperkt al dan niet zichtbaar of verborgen. Dat soort dingen waarin mensen onderscheiden van normale mensen. Normaal. Autis, zoals ik, spreken van normies. Dat is woke die goed smaakt.
Maar de haat die we hebben ervaren, afgelopen jaar, waarin mensen al dan niet het predicaat ‘medeplichtig’ kregen opgeplakt en dientengevolge werden gevolgd en zelfs mishandeld door actievoerders die precies deden waartegen ze protesteerden. Cancelen op de persoon spelen omdat die schijnbaar iets anders dacht of deed, dan de actievoerders, al was het maar vanwege diens functie. (Agenten doen bijvoorbeeld ook maar hun werk) Ridicuul. Maar zo werkt haat nu eenmaal. Nee, ik noem geen man en paard. Dat hoef ik ook niet. Iederereen weet waarover ik het heb. Dat is geradicaliseerde woke.