Student Patrick Brannigan verkocht in een jaar tienduizenden e-books via de iBookstore van Apple. Onlangs verscheen zijn boek ‘Het indigo van de dood’ op papier.
Je hebt 80000 e-books verkocht. Dus je kunt nu met pensioen?
“Helaas niet. De meeste van mijn verhalen zijn gratis. Ik heb ze vooral online gezet om te kijken hoe het liep. Het is heel moeilijk om een verhalenbundel met verbeeldingsliteratuur bij een uitgeverij uit te brengen. Uiteindelijk is het me toch gelukt. Uitgeverij Zilverspoor zag mijn schrijfstijl zitten, mijn boek is met een oplage van driehonderd exemplaren uitgegeven.”
Verbeeldingsliteratuur, wat moet ik me daarbij voorstellen?
“In mijn bundel staan verhalen uit allerlei genres. Van fantasy, erotische steampunk, urban weird tot horror. Het is een genre dat in Nederland onder recensenten en uitgevers ten onrechte een slechte naam heeft. De Volkskrant vindt een dichtbundel met een oplage van honderd exemplaren interessanter dan de heel populaire serie A song of fire and ice, waar de tv-serie Game of Thrones op gebaseerd is. Terwijl toen daar laatst een tentoonstelling in Amsterdam over was, de rijen bij de ingang tot op de straat stonden. Natuurlijk is er slechte fantasy die van clichés aan elkaar hangen. Maar ik ben neerlandicus. Ik durf het wel aan. ”
Eigenlijk heet je Okke de Jong, waarom heb je een pseudoniem?
“Ik doe nu ook de lerarenopleiding aan de VU en het lijkt me goed om mijn leraarschap van mijn schrijfwerk te scheiden. Mijn verhalen zijn niet echt geschikt voor kinderen van veertien of vijftien jaar. Daarnaast lezen Nederlandse lezers liever fantasy van Engelse schrijvers. Ze denken, ten onrechte, dat Nederlanders daar niet goed in zijn. Terwijl de bekende schrijver Jack Lance, een boek van hem wordt nu in Hollywood verfilmd, in Limburg woont. Zijn echte naam is Ron Puyn.”
Je doet de lerarenopleiding, werkt als docent en schrijft verhalen. Hoe vind je daar de tijd voor?
“Ik heb jaren als freelance tekstschrijver gewerkt, ik ben het gewend om zestig of zeventig uur per week te werken. Maar ik vrees dat ik de komende tijd inderdaad minder tijd heb voor de dystopische toekomstroman die volgend jaar zomer uitkomt.”