Het is een gezellige boel op het campusplein, vol eerstejaars die zich op de eerste dag van de Introductiedagen voorbereiden op een nieuw leven als student.
In groepjes lopen ze achter hun mentor aan, een ouderejaars met een heliumballon aan zijn of haar rugzak, als kleine eendjes achter hun moeder. De komende dagen wordt er gesport en door de stad gezworven, om kennis te maken met elkaar en met hun nieuwe omgeving.
Maar nu is er eerst een informatiemarkt, waar de VU zelf en allerlei gelieerde clubs zich presenteren vanaf hun stands. Het Sportcentrum VU is er, en het VU-orkest, de roeivereniging Okeanos, de studie- en een aantal studentenvereniging, de Green Office, uitzendbureau’s en tal van andere organisaties en bedrijven hengelen naar de aandacht van de nieuwe studenten.
Het Sportcentrum door ze een pingpongballetje zolang mogelijk hoog te houden met een tafeltennisbat. Wie dat het langst lukt, mag een maand lang gratis sporten. Okeanos heeft roeimachines staan en studentenvereniging Anatolia lokt met een knalrode stand in Turkse sfeer.
Rare vraag
Maar de meeste belangstelling heeft een stand voor het BelleVue-gebouw, hoofdkwartier van Advalvas. Daar worden slaapplaatsen toegekend aan eerstejaars die aan de Introductieweek deelnemen. “Dat is nu eerst even belangrijk, daarna zien we wel verder”, zegt Camille Heutink, die psychologie gaat studeren aan de VU. Of ze het spannend vindt? Beetje een rare vraag, oordeelt ze. “Nee, wat is er spannend aan? Ik heb al een hbo-opleiding gedaan dus het studentenleven is niet nieuw voor me.”
Ze staat in de rij met Auley Boerman, die komt rechtstreeks van het vwo. Zij gaat ook psychologie studeren. Helemaal uit Almelo komt ze, maar ze ziet ook niet wat ze spannend moet vinden. Of er vanavond een slaapplek voor haar is, dát vindt ze spannend. “En anders slapen we bij onze mentor op de bank.”
Iris Doodeman komt uit Hoorn, zij gaat ook al psychologie studeren. Zij wil wel zeggen dat het nieuwe avontuur spannend is. “Spannend en leuk”. Ze blijft gewoon thuis wonen. “Elke dag een uur heen en een uur terugreizen, maar dat vind ik wel oké. In de trein kan ik mijn egen dingetje doen. Nee, niet studeren, dat kan ik niet in een bewegende trein met lawaai om me heen.”
Met de motor
Robin Rajaram heeft zin in zijn nieuwe studie, zegt hij. Hij begint meteen een ingewikkeld verhaal te vertellen over de 21-plustoets die hij niet heeft hoeven doen, hoewel hij alleen een havodiploma heeft en vwo-certificaten voor drie vakken. Toch kan hij aan zijn studie psychologie beginnen. “Ik woon in Amsterdam, dus ik kom lekker met de tram, of met de motor omdat ik zin heb.”
Een vijftal PPE-studenten (PPE is de nieuwe elitestudie waarmee de VU belooft de nieuwe wereldleiders te kweken), allemaal buitenlanders behalve één, lijken heel aardig en beginnen enthousiast te vertellen als hun mentor ze maant mee te komen. “Geen tijd voor interviews”, zegt ze streng.
VU-orkest
Dus knopen we maar een gesprek aan met Christiaan de Wolf van het VU-orkest. Hij studeert zelf aan de UvA, maar omdat er niet genoeg VU-studenten zijn voor een compleet orkest, mogen studenten van andere onderwijsinstellingen ook bij het orkest. “Maar VU-studenten hebben voorrang”, zegt hij.
Hoewel het orkest zelfstandig opereert, krijgt het wel subsidie van de VU. “Daar doen we veel voor terug”, aldus de Wolf, die cello speelt. Zo is er op 30 september een gratis concert met de beroemde Duitse altviolist Amihai Grosz.