Onaangekondigde feesten, trillingen door bandoptredens en stankoverlast. De gebruikers van het laserlab zeggen dat De Verrekijker al twee jaar alle afspraken schendt.
“Als hier geblust moet worden, is alles weg. Al mijn werk van de afgelopen twee jaar. Aan sommige opstellingen is soms wel een decennium gebouwd, dat werk is onvervangbaar.”
Promovendus Frank Cozijn maakt zich zorgen over de brandveiligheid van De Verrekijker. Het gekraakte ‘academische café’ zit pal onder het Laserlab in het W&N-gebouw. “Er wordt daarbinnen veel gerookt, ze houden zich totaal niet aan het rookverbod.” Hoe de gebruikers van het lab weten dat er in De Verrekijker gerookt wordt? “We ruiken regelmatig sigaretten en wietlucht.”
Trillingen
De onderzoekers zijn ook bezorgd over de invloed van muziektrillingen op hun onderzoek. De opstellingen in het lab zijn vaak trillingsgevoelig. Een bandoptreden of versterkte muziek kan hun resultaten beïnvloeden. Verrekijker-woordvoerder Paola ontkende in Advalvas dat daarvan sprake was. “Onzin. We hebben nooit een band in huis gehad en de muziek kwam uit de stereo-installatie.”
“Dit is gelogen, sterker nog, het bewijs staat direct op de Facebook-pagina van De Verrekijker.” Cozijn toont een filmpje uit mei 2016 waarop inderdaad een band, inclusief drummer en professionele geluidsinstallatie, in het café optreedt. In een ander Facebook-bericht staat de line-up van een feestavond met twee verschillende bands en twee DJ’s.
Verbroken afspraken
Dat zou allemaal niet zo erg zijn, als De Verrekijker zich aan afspraken zou houden. “Als er ergens op de VU bouwwerkzaamheden zijn, komt de facilitaire campusorganisatie (FCO) dat altijd netjes bij ons melden. Dan kunnen we daar rekening mee houden. Wij doen regelmatig ’s nachts en in het weekend experimenten omdat het dan rustiger in het gebouw is. Een band of zware bassen vormen een probleem terwijl we het optreden door het geluid in het lab niet kunnen horen. Maar zulke feesten worden nooit bij de VU aangemeld. Op deze manier weten we nooit wat er onder onze opstellingen gebeurt.”
De bezoekers van De Verrekijker houden zich volgens Cozijn ook aantoonbaar niet aan de openingstijden van de VU. “Ze hadden in de ruimte een openingsmelder geplaatst. Op de website kon je dan automatisch zien of de ruimte open was. Daar zat ook een logboek bij. Rond Koningsdag was de ruimte bijvoorbeeld veertig uur onafgebroken open. En er zaten ook wel in het weekend van drie tot zes uur ’s nachts mensen. Dat heeft niets meer met een academisch café te maken. Dit is een zuipkeet, maar dan midden in de stad.”
Stankoverlast
Lastig is ook dat bij het bordes van De Verrekijker net de luchtinlaat van het gebouw zit. Als iemand daar rookt of blowt, kunnen de medewerkers in de ruimte erboven er meteen van meegenieten. Verzoeken om elders te roken, hielpen vaak maar tijdelijk. Bij één incident werd bijna het hele W&N-gebouw onnodig geëvacueerd. “We doen ook metingen met bijzondere gassen. We roken iets raars en waren bang voor een gaslek. Mijn collega stond op het punt om via de brandmelder de boel te laten ontruimen, toen iemand bedacht dat het naar drijfgas rook.” Beneden op het bordes bleek een Australische student zijn graffitikunsten op een doek te oefenen. “Naast de luchtinlaat. Waarschijnlijk vond hij het handig dat die lucht meteen weg was.”
Volgens Cozijn zijn er de afgelopen jaren verschillende klachten ingediend bij FCO en hebben de gebruikers ook gesprekken met FCO gehad. “Door de manier waarop De Verrekijker georganiseerd is, had dat geen zin. Als je met mensen afspraken maakt, zitten er volgend jaar weer andere mensen op die plek.”