Studentenvereniging Anatolia werft vandaag in het VU-hoofdgebouw stamceldonoren. “Het besef dat daar een groot tekort aan is, ontstond vorig jaar toen het vierjarige leukemiepatïentje Bade Cakir overleed na een vergeefse zoektocht naar een geschikte stamceldonor”, vertelt penningmeester Musti Aksoy.
Stamceltransplantatie is voor onder meer leukemiepatiënten de laatste kans op overleven. Daarvoor is een donor nodig met matchend dna. De kans daarop is ongeveer één op 375.000, en één op 50.000 per specifieke bevolkingsgroep, bijvoorbeeld die van Turkse afkomst, legt de Utrechtse student bouwkunde Sultan Demir uit, die als vrijwilliger de stand bemant. Als Turk is de kans groter dat je een geschikte donor vindt onder Turken dan onder andere bevolkingsgroepen.
Met een wattenstaafje neemt ze wangslijm af van passanten die zich inschrijven. Het monster gaat in een envelop en wordt naar het Nederlands centrum voor stamceldonoren Matchis gestuurd.
Plichtsbesef
Het is niet zomaar iets, stamceldonor worden. Aksoy heeft al gedoneerd. “Je zit dan vier uur aan een apparaat dat stamcellen uit je bloed haalt”, vertelt hij. Lachend: “Dat is niet zo erg als het klinkt, je wordt goed verzorgd, met een drankje en alles.” Het kan ook sneller: door onder verdoving stamcellen rechtstreeks uit je beenmerg te halen. “Na afloop voel je alleen maar een beurse plek”, zegt Demir.
Anatolia heeft maandag ook al de hele dag in de hal gestaan. Tot nog toe hebben zich 25 donoren ingeschreven. “Niet iedereen komt opdagen als hij of zij uiteindelijk wordt opgeroepen”, aldus Demir. Anatolia zet zich vaker in voor dergelijke maatschappelijke acties. “We hebben een groot bereik en doen het uit plichtsbesef”, aldus Aksoy.
Wie zich wil inschrijven, kan nu terecht bij de stand, anders kan het via de site van Matchis.