“Let the man pass”, zei de jongedame die de meditatie leidde. Het bleef een ruwe onderbreking van het stille samenzijn, waarin de aanwezigen werden aangemoedigd zich los te maken van hun zorgen en elkaars bestaan te erkennen. Er werden kaarsen aangestoken en daarmee was er warm licht in de koude duisternis. Want koud was het.
Vrije Schrijver Désanne van Brederode las een gedicht in het Engels voor, over licht. “Your heart is a womb, in which a light is growing.” Drie muzikanten speelden Arabische muziek uit het middeleeuwse Andalusië.
Duisternis bestrijden
Er werden drie jonge mensen geïnterviewd, Marko, Casper en Claire. Het ging over het tumult in de wereld, de duisternis, waardoor we ons niet moesten laten overmeesteren. Over de hoop dat we samen een betere plek van de wereld kunnen maken. Hoop die elke kersttijd wordt uitgesproken, al jaren en jarenlang.
Hoop die gisteren niet zo ijdel leek, met die jonge mensen die wel realistisch waren, maar nog niet cynisch.
Er was baklava, er waren dadels en er was warme cacao.