Je moet een heel vragenformulier invullen als je bij een evenement van de nieuwe joodse studentenvereniging VUJU wilt zijn en een link geven naar ten minste een van je social media-accounts, kennelijk om te zien of je niet stiekem een antisemitische druktemaker bent. Vorig jaar had Ad Valvas een interview met de oprichters, die toen al zeiden dat feestjes en bijeenkomsten om veiligheidsredenen niet op de gewone manier konden worden aangekondigd, maar via mond-tot-mondreclame en persoonlijke uitnodigingen.
Gisteren werd ergens op de VU-campus de eerste van een serie van drie bijeenkomsten gehouden in het kader van “Reclaiming the Narrative”. Want er wordt veel over Joden gepraat en wat joodsheid is en wat een goede of slechte Jood is en wat zionisme is, “maar ik laat me door een niet-Jood niet vertellen wat het is om joods te zijn”, aldus de Schotse schrijver Ben M. Freeman, die door hoogleraar Joodse geschiedenis Jessica Roitman werd geïnterviewd. De ‘M’ in zijn naam staat voor Maxwell en wordt door hem gebruikt om zich te onderscheiden van de “honderden andere Joden die Ben Freeman heten”, legde hij desgevraagd uit.
Flipperkast
Freeman is auteur van drie boeken: Jewish Pride: Rebuilding a People, Reclaiming our Story: The Pursuit of Jewish Pride en The Jews: An Indigenous People. Hij praat als een flipperkast, in razendsnel tempo schiet hij alle kanten uit en met een behoorlijk zwaar Schots accent. Daardoor was het soms een uitdaging om hem goed te kunnen volgen maar hij weet de aandacht goed vast te houden. Als de interviewer of een vraagsteller in het publiek teveel afdwaalde naar zijn zin, bracht hij die weer streng terug bij de les. Hij houdt er ook niet van om onderbroken te worden. Directer dan zelfs de meest directe Nederlander, maar wel charmant en met een zekere natuurlijke autoriteit.
Freeman breekt een lans voor Jewish Pride, niet als verzetsbeweging, benadrukte hij meerdere keren, maar meer als een vorm van zelfrealisatie. “Het gaat om hoe wij ons voelen over onszelf, niet om hoe we onszelf presenteren aan de buitenwereld.”
Dat idee komt voort uit de Gay Pride, die Freeman hielp zichzelf te verlossen van zijn schaamte en schuldgevoel als homo. Op een gegeven moment realiseerde hij zich dat, als mensen op een bepaalde manier op zijn geaardheid reageren, dat niet aan hem ligt, maar aan die mensen. Er is niks mis met gay zijn, en van alles met mensen die daar moeilijk over doen.
Hetzelfde geldt natuurlijk voor zijn joodsheid. In Glasgow, waar hij is geboren en opgegroeid, was hij lid van een kleine minderheid die niet per se werd gediscrimineerd, maar het was wel altijd duidelijk dat hij anders was, alleen al omdat hij op vrijdagavond niet met zijn niet-joodse vrienden kon gaan bier drinken. En wereldwijd worden Joden in de diaspora, als ze al niet openlijk gediscrimineerd worden, “ge-otherd”, zoals Freeman het noemde. Apart gezet, uitgelicht.
Hakenkruisen
Dat bleek ook uit de ervaringen van sommige aanwezigen in de zaal, veel Joden in allerlei leeftijdscategorieën, zeker niet allemaal studenten, maar ook scholieren, waarvan er een vertelde dat er over haar door schoolgenoten gezegd werd: “Dit is die Jood waarover ik het laatst had.” Niet direct bewijsbaar antisemitisme, maar in elk geval ook niet inclusief. Een andere scholier, die de leiding van haar school wees op de hakenkruisen die her en der op de muren werden geklad, werd gevraagd of ze constant op zoek was naar dergelijke uitingen van antisemitisme.
Joden wordt het gevoel gegeven dat ze zich moeten schamen, zei Freeman. Er zijn volgens hem zelfs Joden die het anti-joodse discours in de samenleving internaliseren en meedoen aan het denigreren van Joden. Een uitgesproken anti-zionist als Norman Finkelstein is daar een voorbeeld van. Joden als Finkelstein wordt vaak “zelfhaat” verweten maar daar wil Freeman niks van weten. “Finkelstein haat zichzelf niet, hij heeft de anti-joodsheid uit zijn omgeving geïnternaliseerd”, zei hij. Hij verwijst naar wetenschappelijk studies naar geïnternaliseerde anti-zwartheid bij zwarte Amerikanen. De internalisering van anti-joodsheid is volgens Freeman puur menselijk. “Noem een mens vaak genoeg een hond en hij raakt ervan overtuigd dat hij echt een hond is”, aldus Freeman.
Anti-joodsheid is zo volgens Freeman genormaliseerd en daardoor wringen veel Joden zich in allerlei bochten om geaccepteerd te worden als “goede Jood”, om in de smaak te vallen. Dus benadrukken ze dat ze kritisch zijn over Israël en Netanyahu, denigreren ze orthodox-religieuze Joden en wijzen ze het zionisme af.
Egoïstisch
En toen werd het pittig. “Antizionistische joodse leiders moeten worden geëxcommuniceerd”, zei Freeman, wat Roitman, die een moment van haar stuk leek te zijn gebracht, een opmerking ontlokte over Spinoza, die ook door zijn Sefardische gemeenschap werd geëxcommuniceerd vanwege zijn ideeën. Freeman vindt Joden egoïstisch die zeggen dat Israël als joods toevluchtsoord niet nodig is omdat ze zich veilig voelen. “Die houden geen rekening met Ethiopische Joden of Joden uit de voormalige Sovjet-Unie”, zei hij.
Anti-zionisme zien Freeman en Roitman beide als anti-joods. “Mensen schrikken als ik zeg dat ik zionist ben”, aldus Roitman. “Maar dat ik zionist ben, betekent niet dat ik ook genocidaal ben, het betekent gewoon dat ik geloof dat de staat Israël bestaansrecht heeft.” Freeman zei dat hij het vernederend vindt dat hem “als telg van een drieduizend jaar oude beschaving” door niet-Joden wordt verteld wat zionisme betekent. “We moeten de zeggenschap over onze taal weer terugpakken”, zei Roitman. Reclaiming the Narrative.
Inheemse volken
Een ander belangrijk thema in Freemans werk is dat Joden allemaal inheemse Israëliërs zijn. Hij onderbouwt dat met een beroep op de zeven criteria die de Verenigde Naties hanteren om te bepalen of een volk inheems is. Joden voldoen aan die criteria omdat onder andere hun Hebreeuwse taal en cultuur geworteld zijn in het land dat vroeger Palestina heette. Alleen het criterium dat inheemse volken een minderheid in eigen land moeten zijn, wijst Freeman af, dat vindt hij koloniaal en racistisch.
Roitman vroeg hem of hij de Palestijnen ook als een inheems volk van Israël/Palestina ziet. “Dat weet ik niet omdat ik de Palestijnse geschiedenis niet bestudeerd heb”, antwoordde hij. “Het is niet aan mij, als niet-Palestijn, om daar uitspraken over te doen.” Hij zei ook voor een tweestatenoplossing te zijn. “Want op zich maakt het niet uit of ze inheems zijn, de Palestijnen zijn hoe dan ook verbonden met het land.”
The UN definition of Indigenity: Indigenous peoples have in common a historical continuity with a given region prior to colonization and a strong link to their lands. They maintain, at least in part, distinct social, economic and political systems. They have distinct languages, cultures, beliefs and knowledge systems. They are determined to maintain and develop their identity and distinct institutions and they form a non-dominant sector of society. (UN website)
Oxford University Press definition of Zionism: A movement for (originally) the re-establishment and (now) the development and protection of a Jewish nation in what is now Israel. It was established as a political organization in 1897 under Theodor Herzl, and was later led by Chaim Weizmann.
One cannot be Indigenous and a Zionist. Either there was a historical connection to the land before colonialism, or there was a movement to colonize Palestine and make a Jewish homeland during colonism.
I haven’t been able to find Mr. Freeman’s academic credentials to puzzle out where he became confused in the definition. Unfortunately, it appears to be another attempt to highjack the results that Indigenous people have sweated and fought to achieve since websites openly state he is going to use the idea of Indigenous to promote Zionism. Mr Freeman is better off staying with his nationalistic pride movement and develop his own form of apology for Zionism. It would be a real shame to harm real Indigenous work by appropriating their culture.
De geschiedenis van het Joodse volk is dusdanig anders dan die van andere inheemse volken dat de VN definitie hier simpelweg niet bij past. Daarom kijkt Freeman niet naar de definitie, maar naar de zeven criteria.
I do see that he does whatever he thinks. Maybe because he isn’t an academic? But still. Does he not remember Moses and the 40 years of wilderness? Or the killing of the Arabs when the Jews entered the “promised land”? His own history says they are not Indigenous. I’m curious if there was no one in attendance who challenged him on this. I’m also curious if no one has challenged him on the danger of claiming indigeneity. If the argument is that the first people have the right to the land, then he has just kicked Israel off the map. If he claims that they lived there once, then any returning descendent can grab land where their ancestors used to live. His arguments are flawed, unless he plans to excommunicated Moses too. I wonder who financed his university tour?
The Jews didn’t “grab” land, they bought it.
There have been many land-grabs in the history of Israel. After the 1936 revolt British authorities seized Arab land and sold it to Jewish settlers; in 1948 huge numbers of Palestinians were driven from their land; the West Bank and Gaza were seized from Jordan and Egypt in 1967, and since then Zionist settlers have seized farmland there to build villages. Plus one can question the circumstances under which land farmed by Palestinians was initially commodified under Ottoman rule.
“seized Arab land and sold it to Jewish settlers”
Zoals ik al zei: de Joden kochten land. De rest van wat nu Israël is werd veroverd tijdens de oorlog in 1948. Een dag na Israël’s onafhankelijkheidsverklaring werd het aangevallen door een gezamenlijk leger van z’n Arabische buurlanden, dat het wel even van de kaart zou vegen en de Joden de zee in zou drijven. Honderdduizenden Arabieren vluchten het gebied uit in de overtuiging dat ze snel zouden kunnen terugkeren als de klus was geklaard. Tot ieders verassing won Israël de oorlog glansrijk en veroverde dus ook het gebied dat door de VN aan de Arabieren was toegewezen. Zo gaat dat in een oorlog, je kunt land winnen of verliezen. In de jaren na de oorlog werden honderdduizenden Joden verdreven uit moslimlanden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Zij konden nergens anders heen dan naar Israël en kwamen daar vaak aan met helemaal niets. Over die vluchtelingen wordt nooit meer gesproken.
Het punt is dat Palestijnse boeren met geweld, en de dreiging van geweld, keer op keer werden onteigend, door Ottomaanse, Britse, en later Israelische heersers: eind 19e eeuw, in 1936, in 1948, en na 1967. Jij vindt dat dat een normaal onderdeel van oorlog is, maar internationaal recht heeft daar een ander oordeel over.
Over Joodse vluchtelingen uit de rest van het Midden Oosten raad ik het werk van de Joods-Irakeze historicus Avi Shlaim aan. Hij laat zien dat Israel maar al te graag de repressie van de Joodse diaspora aanjoeg in bijvoorbeeld Irak, omdat er weinig steun was voor het Zionisme onder Arabische Joden.
Anti-zionistische Joden worden constant door niet-Joden verweten dat ze niet echt Joods zijn. Kijk maar naar Trump, de PVV, de SGP, of andere “Christenen voor Israel.” De Joodse diaspora is divers, en heeft een mooie traditie van verzet tegen fascisme, erkennende dat niemand vrij is todat iedereen vrij is. Maar deze Schotse propagandist wist die geschiedenis liever uit, en excommuniceert kritisch Joods geluiden zodat hij zijn extreem-rechtse vriendjes kan behouden.
Some contributions illustrate what Freeman claims. Balfour said that the Jewish people needed a home. After the end of WWI , the logical option was Israel, which they conquered from the Ottomans. Btw, the area has always been under occupation, from Hittites to Ottomans. Palestinians lived there but they never had a sovereign state. The term occupation is therefore relatively incorrect. It’s all stated in https://en.wikipedia.org/wiki/Balfour_Declaration
The British beat the Ottomans, I mean.
So you mean that people cannot be colonized if they don’t have a formal nation-state? What do you think about the native Americans? They never had a nation-state, so the European colonists were right to murder and ethnically cleanse them?
Zionisme en Jodendom hebben niets met elkaar te maken. De hele assumptie daarachter is antisemitisch. Alsof je niet Joods kunt zijn als je tegen kolonialisme, etnische zuivering en het bestaan van een religieuze etnostaat bent. Het hele idee dat Joden alleen veilig kunnen zijn als er een puur Joodse staat is, is gebaseerd op het Europese antisemitisme waarin Joden niet kunnen mengen in de Europese samenleving. Denk nog eens na over deze: het idee van Zionisme is het oprichten van een Joodse Staat en dat vinden wij een normaal idee. Het idee van IS is het oprichten van een Islamitische Staat, maar dat is extremistisch? Waarom meten wij met twee maten?
“In het land dat vroeger Palestina heette? “
Nee, het is Judea. Joden komen uit Judea. Al ver voordat
het door Hadrianus Palestina werd genoemd, omdat hij de Joden wilde eradiceren. Precies zoals mensen die roepen “from the river to the sea” .