Studentenorganisaties, het college van bestuur en vertegenwoordigers van de dienst Student- en Onderwijszaken ontmoetten elkaar om virtueel te bingoën en te kletsen en het was een gezellige boel.
Elk jaar komen vertegenwoordigers van studentenorganisaties, het college van bestuur en de dienst Student- en Onderwijszaken bij elkaar in het theater van cultuurcentrum Griffioen om informeel over van alles te praten. Dan maken de studenten filmpjes, of ze bedenken een radioprogramma en zo borrelt er dan van alles naar boven.
Maar ja, door die @#*&!-corona gaat dat nu niet en daarom organiseerde de VU gisteren een virtuele bingo. “Omdat dat het enige is dat we nog mogen”, zei rector Vinod Subramaniam enigszins recalcitrant. “Laten we wat lol gaan trappen in deze rare tijd!”
Vanuit een studio in Griffioen werd er een live-uitzending op Youtube georganiseerd. Die studio zag er een beetje uit als een zolder die was ingericht voor een tienerfeestje en drie sympathieke gasten verzorgden de show: een geluidstechnicus, een nerderig ict-type met een vlinderstrikje en een goedlachse vrouw die, ik meen, Cat heette. Alles had een beetje een surrealistisch nachttelevisie-sfeertje. Alle deelnemers zaten thuis achter hun computer, zoals elke dag, al een jaar lang.
Plaatje
Cat verzorgde de bingoballetjes waar woorden op stonden die correspondeerden met de plaatjes op de bingokaart die alle deelnemers, ongeveer 40 in totaal, hadden gekregen. Het waren plaatjes van VU-gerelateerde dingen, van portretten van de leden van het college van bestuur tot VU-gebouwen en zelfs de dönerkar die voor de VU staat, en waar waarschijnlijk elke VU-student en -medewerker zijn goede voornemens wel een keer heeft opgegeven.
De voorzitter van het college van bestuur, Mirjam van Praag, was een plaatje. De man met de vlinderstrik noemde haar Wilma en suggereerde dat ze een prijs was (een “prize”, want alles was in het Engels), dus dat je haar kon winnen als je bingo had. Dat bleek niet zo te zijn, maar, zei Cat, “she looks like a prize”, wat je in deze context misschien het best kunt vertalen als “ze is wel een plaatje.”
Wie bingo had, kon met Cat bellen, en zij antwoordde met een mobiele telefoon in de speaker-stand, maar die niet was aangesloten op een geluidsinstallatie, waardoor het moeilijk te verstaan was wat de bellers zeiden. Een Duitse student won een VU-sweater en een medewerker een koffiesessie met de rector, die later werd veranderd in een döner-sessie. Intussen stuurde een aantal deelnemers selfies en een beller zong het liedje A Whole New World uit de film Aladdin.
Gratis tampons
De hoofdprijs, een boekenbon ter waarde van 150 euro, was voor de voorzitter van de universitaire studentenraad, Kata Rakić, tevens vicevoorzitter van studentenvakbond SRVU. Cat was heel blij dat Rakić gewonnen had, want samen met de SRVU heeft zij de kast met gratis dameshygiënemiddelen gerealiseerd die nu in het VU-hoofdgebouw staat. “Je hebt dit echt dubbel en dwars verdiend!”
Na de bingo was er een nazit op Zoom. Bestuurslid Marcel Nollen die onder meer over de financiën gaat, werd gevraagd iets te vertellen over de nieuwbouw. Dat deed-ie met enige tegenzin. Nollen zei dat de VU erg populair was en dat daardoor de studentenpopulatie nogal explosief steeg, waardoor er toch weer ruimtetekort dreigt, “al zijn we als een malle aan het bouwen.” Misschien moet de VU daardoor straks extra ruimte gaan huren.
Daarna klaarde zijn gezicht op en zei hij: “Maar dit is allemaal zo serieus. Ik heb net voor het eerst van mijn leven bingo gespeeld en ik heb zo’n lol gehad!”
Rodekoolstamppot
Nadat studentenraadslid Kimberley den Ouden kort een plan had besproken voor een studentenwelzijnsbalie dat zij onlangs heeft ingediend, vond de rector dat het over eten moest gaan. Hij vroeg iedereen wat zijn of haar favoriete keuken was. Voor veel mensen is dat de Indiase, één student noemde rodekoolstamppot als zijn favoriete eten. Subramaniam had dat nog nooit gehad. “Weet je wat ik erg mis sinds ik uit Duitsland ben verhuisd?” zei hij. “Bratwurst!”
De rector stelde voor om, als de corona voorbij is, een potluck-dinner te houden. Dan neemt iedereen een gerecht mee dat hij of zij zelf heeft gemaakt. Van studentenraadslid Kat Baron, die uit Duitsland komt, verwachtte hij blijkbaar dat ze dan Bratwurst zou meenemen. “Kat is vegetariër”, kraaide daarop Rakić, “dus geen Bratwurst voor jou!”