“De reorganisatieplannen zijn niet in beton gegoten”, zei VU-baas René Smit vanmiddag tegen de medewerkers van de Letterenfaculteit. Daarmee liet hij voor het eerst blijken dat er nog ruimte voor verandering is, zoals eerder rector magnificus Lex Bouter al deed.
Vanmorgen kreeg Smit de volle laag bij FEWEB, nu stond hij dus de medewerkers van Letteren te woord, misschien wel de meest getergde faculteit van de VU. Oudheidkundige Bert van der Spek beet het spits af met een lange litanie van klachten, dus Smit deed er even zijn jasje bij uit.
Niks met onderzoek
“Wij zijn murw geslagen door de voortdurende stroom van veranderingen” zei Van der Spek. Het lijkt het huidige college van bestuur vooral om reorganisaties te gaan, een gevoel dat wordt versterkt doordat, volgens Van der Spek, een lid van het college van bestuur in NRC Handelsblad zou hebben gezegd dat ze niks met onderzoek heeft.
“Er staat een groot nieuw gebouw op de campus, maar dat wordt verhuurd aan derden, en de geplande verbouwing van 60 miljoen aan het hoofdgebouw is weggegooid geld”, aldus Van der Spek. Hij weet een veel goedkopere oplossing: “In iedere kamer een bureautje erbij.”
Pluralis majestatis
Iemand anders had ook een alternatief plan: “Stop er geld bij in plaats van alles te verminderen, voor méér studentbegeleiders”. Daar wellicht ten overvloede aan toevoegend: “Dat is een heel andere insteek”. Ze kreeg luid applaus.
Veel van de kritiek van de mensen van Letteren verschilt niet van die van de andere faculteiten. Smit wordt een overdreven bezuinigingsdrift verweten, hij wekt niet de indruk iets met de kritiek te doen en het irriteert de aanwezigen geweldig dat hij het steeds heeft over afspraken die “we” met elkaar hebben gemaakt. Iemand merkte op dat Smit in de pluralis majestatis spreekt, “Want aan mij is bij het maken van die afspraken nooit iets gevraagd.”
Helemaal verkeerd
Historicus Ronald Kroeze, tevens lid van de ondernemingsraad, wilde weten waar er nog maatwerk mogelijk was, zoals Smit had gesuggereerd. “Als u alle kritiek hoort, gaat er dan geen bel bij u rinkelen”, zei iemand anders, “denkt u niet: er gaat iets helemaal verkeerd?” Een vrouw klaagde dat ze niks terugzag van de ‘input’ van de medewerkers.
Smit legde nog eens uit dat het om een efficiëntere bedrijfsvoering gaat, en om verbetering van het onderwijs. Dat de VU zo laag scoort in de Nationale Studenten Enquête.
Een historicus wees erop dat Geschiedenis altijd op nummer één had gestaan bij de studenttevredenheidsonderzoeken, vanwege de goede organisatie en de bereikbaarheid van de docenten. “Van die goede organisatie is niks meer over sinds de invoering van het nieuwe studentenadministratiesysteem”, aldus de historicus, “en als we straks in het kader van het Nieuwe Werken zijn weggestopt achter een glazen wand, zijn we ook niet bereikbaar meer voor de studenten.”
Minder resoluut
“We zijn er niet om het leven akeliger te maken”, zei Smit. “We proberen het juiste spoor te vinden binnen het gegeven van de noodzaak tot verandering.”
Dat klonk al veel minder resoluut dan bij vorige bijeenkomsten, maar Smit waarschuwde ook: “We kunnen het nou eenmaal niet iedereen naar de zin maken.”