Gezellig, de buluitreiking van de afdeling kunst en cultuur, gistermiddag in het hoofdgebouw. Maar niet zo optimistisch. Er werd gelachen, champagne werd ontkurkt en hier en daar werden toekomstplannen besproken. Die waren niet altijd even positief. “Er werden net 100 bullen uitgereikt, ik dacht: nou dat zijn weer 100 werklozen.”
Studentenvereniging Kliché besloot op het laatste moment toch nog de borrel te organiseren. Hans Klijn, secretaris en penningmeester: “Eerst hadden we nee gezegd omdat we dachten dat we het niet gingen redden. Maar op het laatste moment hebben we het toch nog geregeld en heeft iemand anders alles nog snel besteld.” Dat de planning last-minute was, kon je hier en daar merken. “Nu ontbreken bijvoorbeeld de nootjes, maar dat komt omdat wij de bestelling niet zelf hebben gedaan en we waren bang dat we te weinig bekertjes hadden, maar volgens mij redden we het net.”
Wachten tot de crisis voorbij is
Veel studenten bespraken hun toekomstplannen. Veerle Simons, net afgestudeerd in erfgoedstudies, weet al wat ze wil. “Ik heb alles opgegeven om op wereldreis te gaan en ik ga vrijdag al weg.” Wat ze wil doen bij terugkomst, weet ze nog niet. “Daarna zie ik wel. Wanneer ik terug ben, hoop ik dat de crisis voorbij is.” Want dat het niet de beste tijd is om af te studeren, weet ze maar al te goed. “Ze deelden net 100 bullen uit en ik dacht: nou zijn weer 100 werklozen. Je wordt nu opgeleid voor werkeloosheid.”
Baankans nihil
Maarten van Schijndel, net afgestudeerd kunsthistoricus, ziet zijn kansen op de arbeidsmarkt ook niet rooskleurig in. “Ik heb laatst bij het Rijksmuseum gesolliciteerd en toen waren er 2000 sollicitaties. De kans op die baan is dan nihil.” Toch heeft hij toekomstplannen. “Ik heb een eigen bedrijfje waar ik mee aan de slag wil. Wat het is precies is, kan ik nu nog niet zeggen maar het is iets richting toerisme en architectuur.”
Niet iedereen ziet de crisis als oorzaak. Daan, die de studie architectuurgeschiedenis volgde, weet nog niet wat hij wil. “Maar ik weet niet of dat nou aan de crisis ligt of gewoon aan mij.” En zo blijft de toekomst voor de pas afgestudeerden onzeker. Maar spijt van de studiekeuze, hebben velen niet. “Ik heb niet gestudeerd voor een bepaalde baan, ik heb gestudeerd voor mijn eigen ontwikkeling, dus nee ik heb geen spijt van mijn studie.”