Het blijft toch iets merkwaardigs. Het hele idee van een kennismaking is om elkaars naam te leren kennen, maar wanneer een nieuwe persoon zichzelf aan mij voorstelt, besluiten mijn hersenen door een raadselachtige samenloop van omstandigheden daar niet naar te luisteren. Mijn vermoeden is dat ik op zo’n moment vooral bezig ben om mezelf goed voor te stellen, wat na 21 jaar met dezelfde naam logischerwijs veel mentale inspanning vergt.
Nog erger is het op feestjes, met name als je aan de late kant bent. Bij het onvermijdelijke voorstelrondje op een kringverjaardag moet je werkelijk een master degree in multitasken hebben gehaald om de namen van de gasten tot je door te laten dringen terwijl je in het midden van de kring op zo’n manier over het bijzettafeltje heen probeert te buigen dat je je half uitgetrokken jas niet per ongeluk in de olijventapenade dipt of een glas rode wijn over de labradoodle van de jarige gooit.
Een vriend van mij herkent dit maar al te goed. Hij lijdt aan een soortgelijke vorm van namendementie, wat een hoop ongemak dreigde te veroorzaken tijdens het kerstdiner met zijn schoonfamilie. Zijn vriendin had voor hem een namenoverzicht inclusief familiefoto’s in elkaar geknutseld, dus toen hij haar tante aan tafel om het zoutvaatje vroeg, noemde hij niet per ongeluk de naam van een overleden oma.
Geniaal bedacht, maar zo’n smoelenboek heb ik helaas niet. Aan het begin van mijn tweede stagedag had ik me dus voorgenomen om nu écht goed te luisteren naar de namen van mijn nieuwe collega’s. Met een imaginaire Permanent Marker betrad ik de redactievloer om alle namen denkbeeldig op het voorhoofd van de bijbehorende persoon te kalken. Er zat een stagiair die ik meende nog niet gesproken te hebben, dus ik gaf hem een hand.
Toen we ons kennismakingsgesprek hadden afgerond en beiden weer aan het werk waren, was zijn voorhoofd alsnog helemaal leeg. Het was opnieuw mislukt om zijn naam in me op te nemen, omdat ik op het moment suprême toch te druk bezig was geweest met hoe stevig mijn handdruk moest zijn. Het is werkelijk onvoorstelbaar.