Pas na haar inschrijving hoorde studente Willemijn de Gaay Fortman (21), derdejaars rechten en tweedejaars filosofie, dat haar betbetovergrootvader medeoprichter van de VU was. “Ik ben de vijfde generatie die hier studeert.”
Moest je van je ouders verplicht hier studeren?
“Nee, er kwam helemaal geen druk van mijn ouders. Ik was er zelf al lang heilig van overtuigd dat ik naar Amsterdam wilde. Mijn zus gaat naar de UvA, we mogen zelf kiezen. Ik heb voor de VU gekozen omdat het een multiculturele universiteit is, ik hou van een mix van mensen om mij heen. Van mijn bijzondere familiegeschiedenis hoorde ik pas toen ik hier ging studeren.”
Daar ben je niet mee opgegroeid?
“Nee, mijn ouders hebben me dat nooit opgedrongen. Als puber ben je daar sowieso niet zo in geïnteresseerd. Nadat ik voor deze universiteit koos, vertelde mijn grootvader me dat zijn overgrootvader Jan Woltjer een medeoprichter van de VU was. Hij was de rechterhand van Abraham Kuyper.”
Durf je met zo’n familieachtergrond wel onvoldoendes te halen?
“Ik vond het vooral spannend om rechten te gaan studeren. Ik kom uit een rechtenfamilie, ik ben de vijfde generatie die dat aan de VU studeert. Toen mijn grootvader in eerste instantie voor economie koos, werd hij ook door zijn vader toegesproken dat er in onze familie alleen juristen zitten. En goede bovendien. Maar ik heb het geluk dat ik vrij gemakkelijk kan leren. En omdat ik ook filosofie studeer, heb ik tegenwicht tegen de wat taaie stof bij rechten.”
Voelde je je nou hier meteen thuis?
“Dat klinkt een beetje negatief, maar ik schrok een beetje toen ik de universiteit voor het eerst zag. Het is één grote betonblok.”
Terwijl nota bene jouw eigen overgrootvader, Wilhelm de Gaay Fortman, als rector begin jaren zeventig ook verantwoordelijk voor de bouw ervan was. Zie je op de campus verder nog iets van je familiegeschiedenis?
Toen ik hier net studeerde, ben ik wel op zoek gegaan naar de portretten die van mijn voorouders hier op de campus hangen. Een aantal van hen zijn hier rector geweest. Maar als student hoor je weinig over de bijzondere geschiedenis van de Vrije Universiteit. Veel studenten weten ook niet wie Abraham Kuyper is. Dat vind ik jammer, het zou mooi zijn als eerstejaars studenten daar wat van meekrijgen. Hoewel waarschijnlijk niet iedereen daar zin in heeft. Voor mij is dat anders. Toen wij bij een vak leerden over het begrip soevereiniteit in eigen kring, had dat voor mij een meerwaarde. Omdat mijn eigen betbetovergrootvader daar naar leefde.”
Word je wel eens op je achtergrond aangesproken?
“Ik heb een bekende achternaam, vooral bij vijftigplussers. Veel tentamensurveillanten en docenten kennen mijn grootvader als PPR-politicus uit de jaren zeventig. Soms vragen mensen of ik familie van hem ben. Daar krijg ik leuke reacties op. En toen ik lid werd van Lanx, het vroegere VU-corps, ben ik aangesproken met de vraag of ik wilde overstappen naar het dispuut Jumbo. Dat was het oudste dispuut van de vereniging waar alle mannen van mijn familie vroeger bijzaten. Helaas is dat dispuut nu ‘overleden’ omdat ze te weinig leden hadden. Een dispuut dat specifiek hele intellectuele leden zoekt, trekt tegenwoordig niet veel mensen.”