“We krijgen maar weinig slaap, dus het is zwaar. Maar het gaat goed”, zegt Manon Scholten, vierdejaars bewegingswetenschappen, die net uit een tentje komt in de sportzaal van het Sportcentrum VU. Ze doet mee aan de wereldrecordpoging voor de langste volleybalwedstrijd van de studentensportvereniging SVU Volleybal.
Langste wedstrijd
De volleyballers zijn al sinds maandagmorgen bezig om ’s werelds langste wedstrijd te spelen. Het doel is om hun eigen record van 85 uur te breken door 100 uur aaneengesloten te spelen. Eerder vanmiddag waren ze halverwege, een mijlpaal die ze verwelkomden met luid gejoel, geklap en gelach – om daarna weer snel door te gaan.
“De spelers beginnen moe te raken”, zegt organisator en vierdejaars geneeskunde Robin Visser. “Ze krijgen pijn aan hun enkels, opgezwollen polsen, verkrampte ruggen. We hebben twee fysiotherapeuten die de boel wat los masseren.”
Fysiotherapeut Jippe de Groot: “Je ziet de schouders omhoog gaan, de ruggen verkrampen. Maar ze blijven fanatiek spelen, ook als iets pijn doet.” Eén speelster heeft een enkel verstuikt en staat dus bijna voor spek en bonen in het veld. Een teamgenoot haalt de bal als ze moet opslaan. “Het is niet ideaal dat mensen met een blessure op het veld staan, dat vertraagt het herstelproces. Maar echt blijvend letsel houden ze er niet aan over.”
Uit de boxen naast het veld schalt oppeppende muziek om de spelers bij de les te houden. Direct daarnaast staan tentjes en liggen mensen op matrassen te slapen. Ze mogen de zaal niet verlaten, dat is een van de regels.
“Zelfs met oordoppen in hoor je de muziek”, zegt speler Manon. “En vanochtend, toen ik even vier uur achter elkaar kon slapen, was de spinningmarathon bezig. Dus dat lukte niet echt.” Maar ondanks dat voelt ze zich nog best goed. Geen blessures, alleen na een tijdje spelen krijgt ze wat pijn in de armen en kuiten.
Rouleerschema
Elke speler staat anderhalf uur achter elkaar in het veld, met daarna een pauze van een half uur of uur. Elke achttien uur is er een slaappauze van ruim vier uur. Zo rouleren de twee teams van twaalf spelers tot het einde: vrijdagmiddag om 16 uur. Een van de teams zal de wedstrijd winnen, maar daar gaat het niet om.
“Ons record van 85 uur is een keer officieus verbroken door een andere vereniging”, vertelt Robin. “Die zeiden dat ze 100 uur gespeeld hebben, maar dat is nooit officieel bij Guinness aangemeld. Dat doen wij wel. Bovendien halen we hiermee geld op voor een goed doel: gehandicaptensportclub Only Friends. De oprichter Dennis komt elke dag even langs.”
In het veld zijn de ogen misschien wat kleiner dan toen de spelers maandag begonnen, maar de sfeer zit er nog goed in. Bij elk punt klappen ze, ze moedigen elkaar aan, een enkeling danst wat op de muziek en er wordt nog steeds gesprongen en gesmasht.
Recordpoging
De volleybalwedstrijd duurt tot vrijdagmiddag 16 uur. Je kunt elk moment van de dag langsgaan om de spelers aan te moedigen. SVU Volleybal organiseert ook extra activiteiten, zoals een salsaworkshop, bierproeverij en familiedag. Kijk op www.svuvolleybal.nl/record voor meer informatie.
Verzoeknummers
“We stoppen ze vol met eten, draaien verzoeknummers en proberen publiek op de tribune te krijgen”, zegt organisator Giel Zwaag, vierdejaars ALO-student. “Alles om de spirit erin te houden.” “Als ik kijk naar hoe ze er nu bij staan, denk ik dat het gaat lukken”, zegt fysiotherapeut Jippe. “Zeker weten halen we het!” zegt Manon overtuigd. “Het is leuk om het met z’n allen te doen.”
De scheidsrechter fluit. Er zit weer een half uur op, tijd voor een spelerswissel. Manon betreedt het veld. Nog maar 49,5 uur.
