Er staan veel te weinig stoelen in de hal van het hoofdgebouw op het Science Park voor het debat over de verhuizing van de informatici van de UvA naar de VU-campus. De aanwezigen staan langs de randen en zitten tot bijna bovenaan de trap. Maar het is wel stil. Iedereen luistert aandachtig naar zowel voor- als tegenstanders.
Kwaliteit achteruit
“We zijn bang dat de kwaliteit van het onderwijs eronder zal lijden als we verhuizen naar de VU”, uit panellid Kjeld Oostra, voorzitter van de studievereniging van de informatiewetenschappen aan de UvA, de zorgen van de studenten. “UvA en VU hebben twee verschillende administratiesystemen en dat zal problemen opleveren. We zullen ook last krijgen van kinderziektes in het nieuwe gebouw.”
Hij vervolgt: “We maken ons ook zorgen over de schaal van het onderwijs. Straks worden de studies heel groot en is er minder persoonlijke aandacht voor studenten. En de VU scoort ook op alle vlakken minder goed bij informatiewetenschappen dan de UvA.” Oostra oogst applaus.
Diverser en rijker
De verdedigers van de samenwerking en verhuizing in het panel, onder wie ook UvA-rector Karen Maex, krijgen geen applaus. Zo brengt de onderwijsdirecteur Graduate School of Informatics Andy Pimentel tegen Oostra in dat de samenwerking met de VU op masterniveau, die nu een paar jaar loopt, “echt heel goed uitpakt. We vullen elkaar aan. We willen het ook niet groter maken, maar rijker. De twee bachelorprogramma’s worden niet samengevoegd, maar we maken ze juist diverser, met een rijkere inhoud. En eerstejaars krijgen hier geen college van hoogleraren, die het vakgebied overzien en middenin het onderzoek staan, en aan de VU wel.”
Aan het woord: Kjeld Oostra. Rechts ernaast: Karen Maex, Peter van Tienderen, Andy Pimentel en Jarmo Berkhout.
Meebeslissen
Het mag niet baten. De studenten willen geen pas op de plaats, maar stappen terug. Kijk eerst maar eens naar verbetering van de onderwijsprogramma’s aan de UvA zelf voordat samenwerking met de VU – laat staan een verhuizing – in beeld komt, klinkt er. En laat ons meebeslissen over de plannen op het gebied van onderwijs.
Impact van verhuizing
Rector Karen Maex meldt trots dat ze de centrale studentenraad eerder die dag schriftelijk heeft toegezegd dat de studenten instemmingsrecht krijgen op de hoofdlijnen van de begroting. Maar dat maakt weinig indruk. “We zijn ook bezorgd over de impact die de verhuizing op de faculteit gaat hebben. Waarom geeft u ons geen instemmingsrecht daarop?” vraagt de voorzitter van de centrale studentenraad Alex Tess Rutten.
Peter van Tienderen, decaan van de faculteit Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica, weigert dat toe te zeggen. “Ik wil erover praten, maar moet eerst weten of het gaat over de verhuizing van onderwijs, medewerkers, technische faciliteiten. Er zitten veel kanten aan deze plannen, er komen bijvoorbeeld ook VU-mensen hiernaartoe. Maar ik beloof dat ik geen verhuizing zal forceren.”
Versnipperde medezeggenschap
De inspraak in beslissingen en betrokkenheid bij de plannen zijn de grootste zorgpunten in het debat over de verhuizing. Het gaat slechts kort over een versnipperde studentenmedezeggenschap en helemaal niet over minder studieadviseurs aan de VU, terwijl dat toch een paar van de zorgen waren die de studenten vorige week uitten in een brief aan de colleges van bestuur van beide universiteiten.
Serieuze hobbel
“Het lijkt of de studenten hun mening al hebben bepaald, en die is negatief”, reageert Frank van Harmelen, hoogleraar kunstmatige intelligentie aan de VU, na afloop. “Als staf zien wij naast voordelen ook nadelen aan de verhuizing, maar bij ons valt de balans positief uit. De zorgen van de studenten over de vertegenwoordiging en ondersteuning zijn reëel. Ze lijken alleen niet geïnteresseerd om de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen.”
Van Harmelen ziet de tegenstribbelende studenten als een serieuze hobbel in de samenwerkingsplannen. “Als het niet doorgaat, dan houden de joint programmes het op de lange termijn niet uit. Ik geef nu college in de UvA-master, en ben daarin overgeleverd aan de grillen van de UvA. Ik vertrouw mijn collega’s, maar het is geen houdbare situatie voor de toekomst. Mocht de samenwerking niet doorgaan, dan brokkelt de master af.”
Twee uur reizen
Dat beaamt ook Cees de Laat, hoogleraar systemen en netwerken aan de UvA. “We hebben nu een topmaster, maar als het onderwijs niet meeverhuist niet meer. Het kost bijna twee uur om heen en weer te gaan tussen Zuidas en Science Park. Het gevolg zal zijn dat de beste onderzoekers niet meer voor college staan, omdat ze te veel tijd kwijt zijn met reizen.”
Het laatste woord over de samenwerking en de verhuizing is nog niet gesproken. Deze maand worden de plannen over samenwerking in onderzoek en onderwijs afgemaakt en naar de verschillende medezeggenschapsraden gestuurd. Decaan Van Tienderen geeft de studenten nog één garantie: “Pas nadat jullie alle plannen hebben bekeken, beslissen we over de verhuizing. De deadline is 1 april.”