Het natuurkundeonderwijs is al verhuisd naar het Science Park, maar de onderzoekers van de VU verhuizen zeer waarschijnlijk niet mee. Vanochtend stemde de UvA-medezeggenschap opnieuw niet in met de bètaverhuizingen.
“Enorm teleurstellend”, reageert hoogleraar bij natuurkunde Erwin Peterman, die meewerkte aan de samenwerkingsplannen. “Ook omdat ze niet stemmen tegen onze gewéldige plannen van natuurkunde, maar vooral tegen de verhuizing van de informatici naar de Zuidas. Dat is zuur.”
Zuur vanwege al het werk dat de afgelopen jaren is gestoken in de samenwerkingsplannen. “Maar ook zuur omdat we er zoveel energie van hebben gekregen”, aldus Peterman. “Doordat ons onderwijs al is samengevoegd, zien we duidelijk wat de voordelen van samenwerking kunnen zijn. We kunnen echt een wereldspeler worden, een vuist maken op internationaal niveau. Samen in één gebouw zitten, elkaar bij de koffie tegenkomen, is daar een belangrijk ingrediënt voor. Hoe moet dat nu?”
Pijn doen
De voorzitter van de bèta-onderdeelcommissie Ivo van Stokkum reageert geschokt. “Dit is een historische fout. Het probleem aan de UvA is dat de studenten denken dat je iets kunt veranderen zonder dat het pijn doet. Maar nu gaat het op de lange termijn pijn doen. Misschien al over vijf of tien jaar zal blijken dat een groep niet meer levensvatbaar is.”
“Het falen van de medezeggenschap”, noemt hij het. “We zien allemaal problemen, die staan duidelijk vermeld in alle adviezen van de medezeggenschapsorganen. Maar het gaat om waar we heen willen. Dat inzicht ontbreekt helemaal bij de centrale studentenraad van de UvA. Je kunt ze totale visieloosheid verwijten.”
Energie verdampt
Beiden verwachten dat het college van bestuur van de UvA nu niet verder zal gaan met de bètaverhuizingen. “Het hing natuurlijk al in de lucht, toen de medezeggenschap een paar weken geleden al tegen stemde”, zegt Peterman. “Bij ons afdelingsoverleg hing toen echt een begrafenisstemming en een aantal mensen was heel boos. We hadden het gevoel gekregen: hier zit echt iets in. Maar ik ben bang dat die energie nu verdampt.”
Van Stokkum wil optimistisch blijven: “Tegenslag hoort bij het leven. We gaan gewoon weer verder. We gaan voortzetten wat goed gaat, zoals het onderwijs bij natuurkunde, en de problemen oplossen op het moment dat we ze tegenkomen. We moeten niet te lang gaan zitten kniezen.”