VU-studenten werken samen met Delftse collega’s aan het wereldrecord fietsen. Volgend jaar september moeten ze zover zijn.
Hun Human Power Team heeft twee jaar op rij de World Human Powered Speed Challenge weten te winnen, maar het gedroomde wereldrecord fietsen werd niet gehaald. De Canadees Sam Whittingham, die een snelheid van 133 km/u haalde, is nog altijd de snelste. Dit jaar laten de studenten niets aan het toeval over. “We leggen onze fietser in de watten, het zal hem aan niets ontbreken”.
Topatleten selecteren
Het team bestaat uit elf studenten van de TU Delft en vijf VU-studenten. TU Delft is verantwoordelijk voor de fiets; de VeloX-3. De Amsterdammers, allen student bewegingswetenschappen, houden zich bezig met de prestatie van de man op de fiets.
Vorige week zijn de VU-studenten begonnen met de eerste selectie. Jeroen van der Kall (21) werkt als coach en zal de fietser begeleiden. Hij vertelt dat er tien topatleten zijn gekozen die ze nu gaan testen. “Vooral fietsers, roeiers en schaatsers kwamen in aanmerking. Met de selectie zijn we al een aantal dagen van negen tot negen bezig geweest.”
Jennifer Kerkman (20) heeft een rol als coördinator en houdt zich daarnaast bezig met de ergonomie; de houding die de fietser heeft in de VeloX. “Ik kijk naar welke hoeken de gewrichten moeten hebben om zoveel mogelijk vermogen te leveren en hoe lang het verbindingsstuk tussen de trapas en het pedaal moet zijn om het vermogen zo goed mogelijk over te brengen op de wielen.”
Met 120 km per uur de bocht uit
De fietser moet iemand zijn die nergens voor terugdeinst, vertelt Jeroen. De race is niet zonder gevaar. Vorig jaar ging de fietser Sebastiaan Bowier na een klapband met 120 km/u onderuit. Jeroen: “De fiets is van boven helemaal dichtgeplakt en er zitten gordels in zodat je er niet uitvliegt. Ook heeft de fietser een helm op. Sebastiaan is er zonder schrammen uit gekomen en heeft daarna alsnog de race gewonnen.” Jennifer: “Maar als de fiets net tegen een paaltje was geknald, was het waarschijnlijk een ander verhaal geweest.”
Mens als motor
Op de campus van de TU Delft staat de zogenaamde Dreamhall, een grote ruimte waar aan verschillende studentenprojecten wordt gewerkt. Het Human Power Team is een van de weinige projecten waarbij de TU Delft met een andere universiteit samenwerkt.
Jeroen: “Bij ons project komen andere aspecten aan bod dan bij de andere projecten in de Dreamhall. Of de bestuurder van een auto die rijdt op zonne-energie honger heeft is niet zo belangrijk. Bij ons valt of staat het project bij de gesteldheid van de fietser. Je hebt te maken met een mens die als motor functioneert. Die afstemming tussen mens en techniek is wat dit project zo moeilijk maakt.
Een stukje sportpsychologie
Jennifer: “Van de vorige groep studenten hebben we meegekregen dat de fietser nog beter begeleid kan worden. Er komt bij deze poging ook een stukje sportpsychologie kijken.” Jeroen: “De fietser moet zich gewoon helemaal lekker voelen voor de race. Als hij honger heeft moet er gelijk een bord eten klaarstaan.“
In de medische faculteit zullen de trainingen met de atleten plaatsvinden. Daar staat een ergometer van de firma Lode die de studenten gebruiken. Op de ergometer, die is aangesloten op een ligfietsopstelling, zullen de selectietesten worden uitgevoerd. Ook zullen de renners gedurende het jaar worden gevolgd door inspanningstesten af te nemen.
Battle Mountain
De wereldrecordpoging zal volgend jaar september in Battle Mountain in Nevada plaatsvinden. De hoofdweg SR 305, een zeer gladde en vlakke baan midden in de kurkdroge woestijn, wordt twee keer per dag afgezet voor de race. Jeroen: “We hebben vijf dagen lang de tijd. Je moet natuurlijk niet te veel pogingen doen, anders raakt de renner uitgeput. We gaan alleen van start als de weersomstandigheden goed zijn, anders wachten we lekker af.”
Jennifer: “Het liefst hebben we de wind met minder dan 0.5 m/s mee zodat de race nog net geldig is en een hoge temperatuur zodat de luchtweerstand lager is. We zullen dit jaar waarschijnlijk op locatie een eigen weerstation opzetten, dus dan kunnen we beter anticiperen op het weer.”
Handige praktijkervaring
Voor Jeroen en Jennifer is dit project de perfecte mogelijkheid om naast hun studie alvast praktijkervaring op te doen. Jennifer: “Het is leuk om met de TU Delft te communiceren en met hen de discussie aan te gaan. Het is echt een interdisciplinair project, dat maakt het een stuk interessanter.” Voor Jeroen is het ideaal dat hij nu al met topsporters kan samenwerken. Hij wil na zijn studie graag aan de slag als inspanningsfysioloog bij een wielerploeg.