Door te ‘ruiken’ aan ontlasting met een elektronische neus, een zogeheten eNose, kunnen darmkanker en voorstadia daarvan (dikkedarmpoliepen) worden opgespoord. Dit is de conclusie van wetenschappelijk onderzoek van de afdeling maag-, darm- en leverziekten van VUmc.
Mogelijk kan de eNose in de toekomst worden gebruikt bij de screening naar dikkedarmkanker.
Echte neus
De geur van de ontlasting van patiënten met dikkedarmkanker verschilt van die van personen zonder deze aandoening. Daarnaast vonden de onderzoekers ook een verschil in geur bij patiënten met dikkedarmpoliepen en patiënten met dikkedarmkanker. Het onderzoek is vandaag gepubliceerd in het gerenommeerde tijdschrift International Journal of Cancer.
De onderzoekers, MDL-artsen (maag-, darm- en leverziekten) Nanne de Boer en Tim de Meij, maakten gebruik van een eNose, een apparaat dat net zo werkt als een echte neus: het kan moleculen onderscheiden in lucht. Zij verwarmden daarvoor 157 monsters ontlasting en leidden de vrijgekomen damp langs de eNose.
Getrainde honden
Of de gevonden geurverschillen het gevolg zijn van een verandering in samenstelling van de darmflora of veroorzaakt worden door de darmafwijking zelf, moet nog worden onderzocht.
Recente wetenschappelijke studies tonen dat verschillende andere vormen van kanker, zoals longkanker, kunnen worden gedetecteerd door uitgeademde lucht te onderzoeken met een elektronische neus, en soms ook met getrainde honden.
Bedorven voeding
De techniek om geuren via een elektronisch apparaat te detecteren bestaat al enkele decennia. Aanvankelijk werd het alleen toegepast om explosieven, drugs of chemische wapens op te sporen, later ook om na te gaan of voeding bedorven of vervuild is. In de medische wereld wordt de e-Nose nog niet op grote schaal gebruikt.