Bij wijze van proef mogen een paar honderd studenten hun eigen studietempo bepalen en hun collegegeld per studiepunt betalen. Binnenkort mogen ook eerstejaars studenten aan dit experiment gaan meedoen.
Waarom zou je voor een heel collegejaar betalen, terwijl je – al dan niet door omstandigheden gedwongen – maar een paar vakken volgt? Dan kun je misschien beter per studiepunt betalen, is de gedachte achter het huidige experiment met ‘flexstuderen’.
In het hoger onderwijs heerste enige scepsis. Er doen slechts twee hogescholen en twee universiteiten mee aan het experiment: Windesheim, de Hogeschool Utrecht, Tilburg University en de Universiteit van Amsterdam.
Minder afhakers
Met name Windesheim toont zich enthousiast: de deelnemende studenten haken minder vaak af. Daarom zou de hogeschool het experiment graag uitbreiden naar het eerste studiejaar. Volgens de huidige regels mogen alleen ouderejaars meedoen.
VVD en CDA vinden dat een goed idee en hebben samen een motie ingediend. Maak flexstuderen in de volgende ronde van dit experiment ook voor eerstejaars mogelijk, is het verzoek aan het kabinet.
Ook minister Van Engelshoven vindt het een goede gedachte, zei ze dinsdag in de Tweede Kamer. Daardoor kan het haast niet anders of de motie krijgt volgende week dinsdag een meerderheid bij de stemmingen.
Duurder
Wie per studiepunt betaalt, is wel iets meer geld kwijt. De onderwijsinstellingen mogen het tarief met vijftien procent verhogen om de administratieve lasten te dekken. Het CDA wil graag dat dit percentage niet standaard is, maar als maximum geldt.
Ook dat vindt de minister prima. “U bedoelt eigenlijk: als ze het voor minder kunnen, mag het dan voor minder?” Ze gaat het aanpassen in de voorwaarden van het experiment.
Afhaalchinees
Het plan voor dit experiment kwam in 2015 van de toenmalige regeringspartijen VVD en PvdA en kreeg steun van de Landelijke Studentenvakbond. De oppositie sprak aanvankelijk van een ‘supermarktmodel’ en een ‘afhaalchinees’ waarin studenten alleen populaire vakken zouden kopen, maar later draaiden de meeste fracties bij.
In een recent debat over flexibilisering in het onderwijs zette bijna niemand de hakken in het zand. Alleen GroenLinks waarschuwde dat de mooie woorden tot verkapte bezuinigingen en versnippering zouden kunnen leiden. Flexibel onderwijs brengt allerlei lastige kwesties met zich mee: hoe zit het bijvoorbeeld met de kwaliteit en samenhang van het programma?