De jaren na je promotie zijn de zwaarste in je wetenschappelijke carrière. Dan moet het allemaal gebeuren: beurzen binnenhalen, een netwerk opbouwen, in toptijdschriften publiceren, zichtbaar zijn, buitenlandervaring opdoen, laten zien dat je leiding kunt geven. En natuurlijk kun je het onderzoek en onderwijs waarvoor je bent aangesteld ook niet laten verslonzen.
Je werkt je dus drie slagen in de rondte en nog is het niet genoeg. Geen wonder dus dat veel wetenschappers – en dan vooral vrouwen die ook nog eens de druk van een tikkende biologische klok voelen – een wetenschappelijke loopbaan ergens in deze jaren voor gezien houden.
Wie kan je in deze jaren nu beter helpen dan een oudere, ervaren wetenschapper, die het allemaal al eens heeft meegemaakt, dachten ze bij de dienst hrm van de VU. Daarom stelden ze het mentorprogramma in. Postdoc Eveline de Zeeuw wil graag advies van haar mentor Jacob de Boer bij strategische keuzes, vertelt ze in de nieuwe Advalvas.