Jonge mannen van generatie Z, van wie velen influencer Andrew Tate vereren, geloven eerder dan veel babyboomers dat het feminisme meer kwaad dan goed heeft gedaan. Dat blijkt uit onderzoek van University College London en University of Kent. The Guardian constateerde een hernieuwde bezorgdheid over de impact van sociale media op jongeren en besprak genoemd onderzoek.
Vrouwen en queers zijn al generaties lang bezig zich te herpositioneren in de maatschappij. Ze krijgen er steeds meer rechten bij. Dat betekent dat jongemannen zich ook moeten herpositioneren, ze verliezen immers hun in de schoot geworpen, veelal leidende, identiteit.
Daar komt nog eens bij dat overal mannelijke rolmodellen van hun voetstuk vallen: trainers, acteurs, presentatoren. Jongemannen hebben het tegenwoordig dus een stuk zwaarder dan boomers destijds in hun identiteitsfase. Want aan wie kun je je nu nog spiegelen? Het antwoord en de hoop komt van macho-influencers als Tate, wiens verhaal teruggrijpt naar een verlangen van het heldenadagium waarin de macho vrouwen redt en heerser is van zijn eigen geschapen welvarende wereld, rijdend in vet dure auto’s. Dit verlangen hoor ik ook terug in mijn gastlessen. Soms wordt er over gegrapt, maar vaker wordt dit voorgestelde sprookje voor waar aangenomen. Voor de duidelijkheid: ik geef gastlessen en -colleges over sociale media in het basis-, middelbaar- en hoger onderwijs.
Tate speelt via algoritmische processen geroutineerd in op kwetsbaarheden, zoals eenzaamheid of gevoelens van controleverlies: hij biedt (h)erkenning en leert zijn volgers tegen betaling hoe ze een ‘echte’ man moeten zijn. Door zijn content als entertainment te presenteren wordt giftig, haatdragend of vrouw- en queeronvriendelijk materiaal richting jongeren langzaam maar zeker maatschappelijk genormaliseerd. Het teruggrijpen door influencers als Tate naar verhalen met de man als held, is voor volgers enerzijds fijn toeven, maar anderzijds schept het ook hoge en scheve verwachtingen. Het ouderwetse sprookje, waarin mannen boven vrouwen staan, vrouwen beschermd moeten worden en niet hoeven te werken legt ook een hoge druk en verantwoordelijkheid op de schouders van de conservatieve westerse man.
En boven op die grote verantwoordelijkheid is er ook nog een tegenstander. De progressieve jonge vrouw, die zich hiertegen, al positionerend, uitspreekt. Haar weerwoord voedt de conservatieve angst en woede. Er wordt immers emancipatorisch gerammeld aan de kasteelpoorten van het en ze leefden nog lang en gelukkig. Feministen zijn de draken in een conservatief sprookje, zij zijn een concrete vijand die moet worden verslagen.
Het is inderdaad veel zwaarte en last voor de jonge conservatieve man. Gelukkig ziet hij iets over het hoofd, waar ik hem graag op wil wijzen: het ouderwetse narratief past niet meer. De hedendaagse prins hoeft helemaal geen hulpeloze prinsessen te redden en wakker te kussen. De jonge geëmancipeerde vrouw is namelijk al woke. Sterker nog: in moderne sprookjes als Game of Thrones is juist een vrouw Mother of Dragons de leider en held. Conservatieve prinsen zijn niet langer alleen verantwoordelijk voor een ouderwets behouden en gesloten einde. In plaats daarvan is er ruimte voor een pas op de plaats en om zij aan zij te strijden voor nieuwe idealen.
Dat zogenaamde narratief is in de VS ondertussen vreselijk achterhaald. Niet alleen dat, feminisme wordt er compleet anders uitgelegd (als ze het al kunnen) Equality is niet meer wat men beoogt, met beoogt exclusiviteit onder het mom van inclusiviteit. . Het gaat om de claim en het onvermogen (maar meer onwil) om het debat aan te gaan. De Woke maffia is hierop aangehaakt. Elk woord dat afwijkt van de doctrine is automatisch *-foob.Of je hoort erbij, of je wordt gecanceld en direct voor racist of transfoob uitgemaakt. Het is er nog gekker. Normale gay mensen worden door millitant etransen finaal ‘ausradiert’. lgbt is nu lgbT . Dat zou de norm zijn. In hun onwetendheid claimen ze dat getransitioneerde mannen menstruatiepijn en hebben en 1 claimde zelfs zwanger te zijn. US heeft niet meer het monopoly, in de UK is het ook al zo.
Dus als je beweert dat je alleen een vrouw bent als je kinderen kunt baren en / of ongesteld worden, ben je transfoob. Denk aan JK Rowling, terwijl ze nota bene de term biologisch gebruikte (XX chromosoom, XY chromosoom)
. Dat jongeren (jongemannen) nu kijken naar rolmoddellen die ondertussen ouderwets lijken (denk eens aan een Baudet die enige jaren geleden (voordat hij een partij had) beweerde dat vrouwen overweldigd moeten worden) Dat type staat steeds nadrukkelijker op. Kijk maar naar de landen om ons heen. Het klimaat verhard en maakt enorme sprongen naar rechts. Zodanig dat transgressies (Trump) worden weggelachen. De woke agenda die wordt gepusht door grote media als Disney, levert in elk geval slechte films op, waarin inderdaad de vrouw sterk is en de man zwak (onbekwaam). Storytelling is hopeloos omdat te zeer wordt vastgehouden aan die nieuwe doctrine. Het resultaat is platte verhalen, zonder spanningsbvouw of diepere lagen. CGI kan dat niet verhullen. Go woke. Go broke. Het klassieke feminisme, dat vocht voor gelijke rechten omarm ik nog steeds. Maar ik haak af bij de huidige tendensen en ik ben absoluut niet de enige Zo, de grumpy old man heeft gezegd.