Er zaten al onderzoekers, deze week hebben ook de studenten hun weg naar het Nieuwe Universiteitsgebouw gevonden en er colleges gevolgd.
In de centrale hal van het hypermoderne gebouw zitten ze aan gammele picknicktafels achter hun laptop want, vertelt één van de gastvrouwen in rode jasjes die er verdwaalde vreemdelingen opvangen, het meubilair dat er had moeten staan kan vanwege een brand niet op tijd worden geleverd.
De studenten zijn blij met het gebouw, vertellen ze. “Beter dan het Wis- en Natuurkundegebouw waar we eerst zaten, want daar wil je niet dood gevonden worden”, zegt een student Environment & Resource Management. “Het is daar net een ziekenhuis.”
Het Nieuwe Universiteitsgebouw heeft dan volgens een studiegenoot van hem weer meer een gevangenissfeer. “Als je vanaf de balkons naar beneden kijkt”. Niet dat hij ooit in de gevangenis heeft gezeten. “Maar zo ziet het eruit in de film.”
Weer een andere student vindt het gebouw “imponerend”. En ze voegt eraan toe: “Ik weet nog niet of ik dat positief of negatief bedoel.” Ze zijn allemaal heel bijdehand, de studenten.
Klok ontbreekt
De studenten die in de hal zitten, hebben nog geen college gehad. Eén van hen heeft al wel tentamen gedaan in één van de zalen. “Maar toen hing er geen klok, dat was niet handig.” Het geluid in de zaal was wel heel goed, vindt ze. Eén van haar studiegenoten vindt dit gebouw “Tienduizend keer beter dan het hoofdgebouw van de VU, dat is net een bunker. Hier is lekker veel licht.”
Twee studenten Global Environmental Governance prijzen de sfeer. “Die is inspirerend en dat werkt veel lekkerder dan in het Wis- en Natuurkundegebouw. Eén student klaagt dat hij zijn laptop niet kon opladen in de collegezaal omdat uit nog niet alle stopcontacten stroom komt.
Inderdaad moet er nog het één en ander gebeuren in het nieuwe gebouw. In de centrale hal is een deel afgezet met een houten schutting, waarachter gehelmde mannen in de weer zijn.
Communiceert lekker
Daar loopt Siema Ramdas langs, docent van de Learn! Academy en Ad Valvas-columnist. Ze is anderhalve week geleden naar het Nieuwe Universiteitsgebouw verhuisd. “We werken nu in een kantoortuin. In de New York Times las ik dat dat eigenlijk helemaal niet zo goed is, maar het communiceert wel lekkerder met mijn collega’s.”
Ze gaat binnenkort werkcolleges geven in het gebouw, en heeft de zaal daarvoor net geïnspecteerd. “Die is hoog en licht, dat is goed, maar het scherm staat in een hoek en kan niet naar het midden worden verplaatst en dat is niet handig.” Maar Ramdas vindt dat ze niet mag klagen, want er is een inspraakronde geweest over de inrichting van de werkruimtes en toen was ze te druk om mee te doen.
Boom afgeblazen
Via de lift kun je zonder pasje niet in die kantoortuinen komen, maar wel op de galerijbalkons, waarvan de bodem is bedekt met tapijttegels. Vandaar af naar beneden te kijken is best eng voor mensen met hoogtevrees. Je kijkt er op het podium in de hal, waarop een grote ongelijkzijdige rechthoek te zien is.
De gastvrouw vertelt dat daar eerst een gat zat waar een boom zou worden gepland, maar de boom ging niet door en toen is het gat dichtgegooid en toegedekt.